Een waterhoen in Maastricht

Al vaker heb ik hier uitdrukking gegeven aan mijn ergernis over de flinterdunne berichtgeving van Dagblad de Limburger, over de onbenulligheid die in die krant mocht heersen als er weer eens een nieuw dieptepunt daarin was bereikt. Tegelijk koesterde ik dan de verwachting dat de bodem van niksigheid op dat moment was bereikt. Niet dus, merkte ik vandaag. Het kan allemaal nog dommer, nog knulliger en ook nog eens groot opgemaakt. Een halve pagina met foto nota bene voor een nieuwtje dat nog niet eens die naam verdient, omdat het echt nergens over gaat getuige de volgende tekst:

“Het lijkt bijna een 1 april-grap. Ook woordvoerder Annelies Boer van de gemeente Maastricht schiet regelmatig in de lach als ze erover spreekt. Maar het is toch echt bloedserieus: de gemeente mag de fontein in de vijver bij de Vief Köp in het Stadspark niet aanzetten vanwege een broedend waterhoentje. De vogel maakte zijn nest exact op een van de pontons van de fonteinen in de stadsparkvijver. En volgens de Flora- en faunawet mogen broedende vogels op geen enkele manier gestoord worden. Dus zeker niet door een metershoge waterstraal. Bizar natuurlijk, maar het kan nog opmerkelijker: het broedende waterhoentje is een regelrechte bedreiging geworden voor de vissen in de vijver. De fontein is namelijk lang niet alleen voor het uiterlijk vertoon. Haar water zorgt voor de broodnodige zuurstof in de vijver. Geen fontein, geen zuurstof. De Maastrichtse vissen happen al langzaam naar adem. Annelies Boer: “Omdat het de afgelopen weken warmer was dan normaal, is het waterhoentje eerder gaan broeden. Als de temperatuur de komende tijd blijft stijgen, zorgt dat voor zuurstofproblemen bij de vissen.” Twee natuurverschijnselen die samenkomen in het idyllische stadspark. Maar die Maastricht wel de nodige hoofdbrekens bezorgen. Sneuvelen de eitjes van de waterhoen of leggen de vissen het loodje? Het antwoord moet komen van het Ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie, waar een ontheffing is gevraagd om het nest te mogen verplaatsen. Bij een eventueel ‘nee’ wordt de brandweer ingeschakeld die dan maar moet gaan zorgen voor zuurstofrijk water in de vijver.”

Waar men zich bij Dagblad de Limburger niet druk over maakt en ook nog de lezer mee meent te moeten vervelen. Met als meest treurige aspect dat een serieuze en goed opgeleide journalist zich hiermee heeft moeten bezig houden en zijn dag heeft gevuld. Uit louter compassie met zijn verdrietig lot laat ik maar na om zijn naam hier te vermelden.

Advertentie