De tijd dat ik met de geslaagde montage van een CD-rekje van Ikea niet alleen mijzelf overwon, maar ook nog eens bewees dat ik een linker – en rechterhand had, ligt al weer ver, heel ver achter mij. Als er al foto’s van die triomf zijn gemaakt, dan zijn ze danig vergeeld en liggen ze vergeten in een van de vroegste familie-albums. Teren op die aldus verworven roem was slechts een kortstondig genoegen, merkte ik snel met de opkomst van de eigentijdse elektronica en alle daarmee gepaard gaande hulpmiddelen die hun weg naar ieders, dus ook ons, huishouden zochten. Waarmee zich tegelijk nieuwe uitdagingen aandienden voor ons vermogen tot zelfredzaamheid. Want een van de tekenen van die tijd, die met name door Media Markt werd gemarkeerd, was wel dat je natuurlijk met het grootst mogelijke plezier werd geholpen bij de aanschaf van apparatuur en wat dies meer zij, maar dat je het daarna maar verder moest zien uit te zoeken. Er zaten immers handleidingen, manuals bij, die in zoveel talen waren geschreven dat elk kind daarmee de was kon doen, luidde de overduidelijke veronderstelling, die aan mij in elk geval niet was besteed. Toen niet en daarna ook nooit niet. Want leg mij de moeilijkste sudoku of cryptogram voor en ik los hem met het nodige doorzettingsvermogen en geduld op.
Maar de complexiteit daarvan zinkt wat mij betreft in het niet bij wat de fabrikanten en producenten en handelaren van moderne elektronica en andere eigentijdse huishoudelijke apparatuur mij als hulp en handleiding presenteren om met hun artikelen verder te kunnen, om ze te gebruiken. Met wel als summum de autoradio wat voor mij een toestel is waarvan ik het doorgronden maar heb opgegeven. De Aan/Uit-knop volstaat voor mij, terwijl ik verder tevreden ermee ben als ik het geluid harder en zachter kan zetten, maar voor het overige zijn al haar snufjes, ditjes en datjes plus al die andere handige weetjes niet aan mij besteed. Te meer omdat ik het al druk genoeg ermee heb om mijn aandacht bij het verkeer te houden. Exact hetzelfde vergaat het mij met de mobiele telefoontjes en hun duizend-en-een instellingen die ik kennelijk aansturen kan met zoiets dat dan een softknop schijnt te heten. Wat het dan ook verder wezen moge en in welk jargon ik uiteindelijk steeds weer gedoemd blijkt te zijn om te verdwalen. Het zij dan maar zo. Ik kan mij er verder niet druk over maken omdat ik inmiddels genoegzaam weet dat al die manuals bepaald niet de handleiding zijn voor het vinden van geluk. Hoewel vaker de indruk van het tegendeel wordt gewekt, als je al die ronkende teksten eromheen mag geloven.
robschimmert 
Een gebruikstoestel moet intuïtief zijn, en als dit niet zo is heb je een verkeerde keuze gemaakt of moet je accepteren dat zo’n ding wordt meegeleverd..
Ha, dit herken ik erg goed. Extra moeilijk wordt het nog doordat het manual vaak bij een nét iets ander model hoort dan jij net hebt gekocht.
Is helemaal waar en ook wat Sjoerd opmerkt. Daarom hou ik juist van Apple producten.
Ooit was ik goed in het bedienen van apparaten, maar hoe ouder ik word, hoe minder zin ik heb in het lezen van zo’n manual. Daar staat tien keer te veel in (dingen als: stop stekker in stopkontakt) en waar je echt de mist in kunt gaan staat er niet. Ik kan dus de dvd speler niet bedienen, de klokken op magnetron en oven ook niet, de thermostaat snap ik ondanks uitleg nog niet (hoe moeilijk kan het zijn!), de autoradio laat ik angstvallig op dezelfde zender staan en ik vind het wel best zo. Tegen de tijd dat je eindelijk weet op welke knoppen je gelijktijdig moet drukken voor welke actie, is het apparaat aan vervanging toe en begint het feest opnieuw. Dan maar geen uitgebreide mogelijkheden.
Ik heb met diverse fabrikanten gediscussieerd over het fabriceren van een lijn voor senioren, gemakkelijke bediening, goed afleesbaar, elementaire functies, draaiknoppen i.p.v. tiptoetsen etc.
Een enkele maal is dat gelukt maar doordat er het label “voor Senioren” werd opgeplakt, pikte de “markt” het niet en dus werd het een aantal jaren later omgedoopt naar “easy”, wat beter communiceerde.
Het minder aantal functies en de vereenvoudiging leidde niet tot lagere prijzen, wat ik wel verwachtte. De chiptechnologie maakte het mogelijk om apparatuur met talloze functies te ontwikkelen, zonder dat dat evenredige verhoging van de productiekosten met zich meebrengt, waardoor je steeds moet uitleggen dat eenvoudiger niet meer gepaard gaat met goedkoper, integendeel zelfs, en dan ga je commercieel vaak de mist in..