Natuurlijk zijn zij nog niet vergeten, Dolf Brouwers (1912 – 1997) en zijn alias Sjef van Oekel, die in feite de spreekbuis waren van Wim T. Schippers en in die hoedanigheid de volgende wijsheden met dubbele bodem mochten en konden debiteren, waar zelfs ons nationale orakel Cruyff nog een puntje aan kan zuigen:
Ik was altijd zo bang om dood te gaan, dat ik blij ben dat het achter de rug is.
Het wordt toch niks, als je er niet aan begint.
Als er echt iets mis gaat, is er niets meer aan te doen.
De sneeuw is eerder weg als dat zij is gevallen.
Jaren heb ik het willen weten en nu ik het eindelijk weet wil ik er niets meer van weten.
De wijze denkt dat hij het voor het zeggen heeft. De domme denkt, nou, zeg het dan.
Gelukkig zijn of je gelukkig voelen, waar zit toch het verschil, m’n vrind.
Het leven is één grote koek, daar kun je van blijven happen. Ja, ja! maar plots ben je met het laatste stukje bezig.
robschimmert 
Die zijn leuk en mooi ja!
Een uniek persoon…
Hij was leuk. En kon nog aardig zingen ook.
Uitstekend zanger, humorist, gevoelig mens – hij verdient een standbeeld. En er zou een cd-box moeten verschijnen, een overzicht met zijn 78-toerenplaten, het Wim T. Schippers-repertoire tot zijn latere successen o.a. met Herman Brood of Manke Nelis.