Een van de meest stuitende berichten die vandaag in alle kranten breed uitgemeten te vinden was, betrof nu eens niet de moordpartijen in de Centraal Afrikaanse Republiek of Zuid – Soedan noch ging het over de gruwelen in de Syrische burgeroorlog. In dit geval moesten we het dichter bij huis zoeken om de nieuwsgierigheid van de media in nieuwsgeilheid te zien ontaarden met de rand van de samenleving in het brandpunt van hun belangstelling. Transfers in de wereld van de motorclubs, schreeuwden de koppen ons tegemoet. Alsof er daarbij sprake was van enige maatschappelijke relevantie. Het kon toch niet waar zijn dat een paar lieden die zich met de meeste trots afficheren als staande buiten de wet en dus behorend tot die ene procent van motorrijders dat God en gebod wil trotseren, het verhaal mochten doen van hun overgang van MC Satudarah naar MC No Surrender. En ook nog binnen het bereik van een x aantal hen gretig toegestoken microfoons plus daarbij de nodige camera’s.
Want dit soort taferelen schijnt tegenwoordig voor de eeuwigheid vastgelegd te moeten worden, waarbij het er helemaal niet meer toe doet of er een sterveling belangstelling voor heeft. Nee, redacties bij de tv en de kranten maken uit of dit nieuws is of niet. Met als gevolg dat een vent ergens in Emmen die zonder ooit iets anders getoond te hebben dan een grote mond, een motorrijbewijs en een guirlande van tatoeages over zijn hele lichaam, zijn gezicht mocht opentrekken om te klagen over het gebrek aan waardering dat hij binnen Satudarah ondervond en dat dat dus als de reden van zijn overstap in de motorwereld beschouwd kon worden. Geweldig belangrijk dus en een gerede aanleiding om dat met foto op groot formaat plus tekst over tweederde pagina van de NRC af te drukken. Waarmee per saldo en bottom line niet die querulant van een motorrijder te kijk werd gezet in al zijn onbelangrijkheid, maar de kwaliteitskrant van Nederland en in haar spoor het gros van de media hiermee overduidelijk lieten zien hoezeer de ontaarding in hun gelederen heeft toegeslagen. Met daaraanvolgend de vraag of het ooit nog wel eens goed met hen zal komen.
robschimmert 
Volgens mij komt het met geen enkele krant meer goed en zijn dit excessen om de laatste lezers te behouden. Met het risico om ze weg te jagen.
Ik lees dat niet. Maar belachelijk dat het de kranten haalt, net als die B.A. die regelmatig mensen in elkaar schijnt te schoppen, waarvan ook prominent in het NOS journaal bericht wordt. Je zou bijna gaan denken dat de media de opdracht hebben gekregen over die zwakbegaafde gasten te berichten, aandachtsgeil als ze allen zijn en het ze niet kan schelen hoe ze in het nieuws komen, als ze het maar gebeurt.
Zijn achternaam begint geloof ik met een H.
Die aandacht kreeg dit ook in de Volkskrant en de Gelderlander (en waarschijnlijk alle Wegener-kranten). Zo wordt de transfer van de ene MC naar de andere lekker opgeblazen (net als Ajax-Feijenoord 🙂 )
Het stopt pas bij de opzegging van het allerlaatste abonnement. En snel de bezuiniging in Hilversum doorvoeren. Waarom moet ieder nieuwszender zijn eigen correspondent nu weer in Kiew hebben, zonder dat er iets inhoudelijk nieuw(s) gemeld wordt.
Ook ik zie de ontaarding van de Nederlanse pers, ook ik heb mijn (digitale) abonnement op NRC opgezegd, zonder een behoorlijk alternatief te vinden. Weg met de kranten dus, maar … wat moet er van de mensheid worden als zij niet behoorlijk geïnformeerd wordt? Dan krijg je Amerikaanse toestanden, tea parties enzovoort. Een groot gevaar voor de democratie.
En ik vraag me dus af of die ontwikkeling wel helemaal toevallig is.
Maar dan zou de aftakeling van het onderwijs, die nu al dertig jaar loopt, ook opzet moeten zijn. Zo van: Europese scholieren mogen niet slimmer zijn dan Amerikaanse. En zou de VVD-isering van het ambtenarenkorps ook deel uitmaken van het duivelse plan?
Tegelijkertijd valt me op dat er minder en minder relevant echt nieuws in de media verschijnt, vooral op nationaal niveau. Ik krijg soms de indruk dat dat niet toevallig is, dt men liefst heimelijk van alles doorvoert zonder er teveel ruchtbaarheid aan te geven.
Ik zag een hele grote wereldkaart getatoeeerd boven op zijn schedel.