Als ze al niet bestonden, dan konden ze ook beter niet meer uitgevonden worden. De banken. Want om nu te zeggen dat dat instellingen zijn die ons het leven gemakkelijker maken, ons echt bedienen, er voor ons zijn, is op zijn zachtst gezegd behoorlijk overdreven. Ze hoeven niet bij te dragen tot mijn levensgeluk. Zo hoog zijn mijn verwachtingen nu ook weer niet gespannen. Maar als ze er dan toch zijn en vooral luid kond doen van hun aanwezigheid en bereidheid om ons, om mij financieel te helpen en te ondersteunen, dan is het toch niet teveel gevraagd dat ik dan ook die hand in de rug daadwerkelijk voel. Dat blijkt, afgaande op de praktijk van de laatste jaren toch wat veel gevraagd. Sterker nog, hun daden blijken behoorlijk haaks te staan op de woorden die de banken wijden aan hun service en klantgerichtheid. Ik ervaar slechts tegenwind, hinder alsook de omstandigheid dat het vooral niet gemakkelijk moet gaan, dat toevertrouwen van je eigen centen, als het ook moeilijk kan. En dan heb ik het nog niet eens over al die facetten van zelfverrijking en de bonuscultuur, die ik beschouw als uitwassen van een macht die ongecontroleerd heeft kunnen groeien. Nee, ik houd het veel dichter bij huis en proef dat mijn irritatie veel meer wordt veroorzaakt door allerlei veranderingen die banken geheel op hun eigen gezag realiseren zonder aan het belang van hun klanten, die immers hun bestaan rechtvaardigen, te denken.
Zoals de sluiting van filialen die tien, twintig jaar geleden bij bosjes uit de grond werden gestampt om maar zo dicht mogelijk bij de klant te kunnen zijn. Wat laat zien dat men aan langetermijnvisie en consistentie bij banken niet doet, maar zich liever laat opjagen door de waan van de dag als daar een euro meer mee te verdienen valt. Zodat de klant weer in een ommezien werd weggebonjourd en zijn zaakjes maar verder moest regelen via het internet, of deze dat leuk vond of niet. De arrogantie van de macht van banken begon aldus meer en meer hoogtij te vieren. Ze deden maar wat omdat ze dat ook konden gegeven het monopolie dat zij bezaten als het ging om de inrichting van het betalingsverkeer. Dat leidde er toe dat de rollen langzamerhand werden omgedraaid en de klanten geacht werden service te verlenen, met als dieptepunt in deze hele ontwikkeling, waarvan hiervoor al een aantal voorbeelden werden gegeven, de uitvinding van het IBAN – nummer dat met ingang van dit jaar ingevuld zal moeten worden bij het doen van overboekingen en dat met name behelst dat het al zo lang bestaande bankrekeningnummer van negen cijfers verdubbeld wordt, en niet slechts met cijfers, maar ook nog eens met letters. Want waarom moet de klant het nog gemakkelijker krijgen als het leven toch al ingewikkelder wordt? Een kleine moeite moet het immers voor hem zijn om zijn bank voortaan op haar wenken te bedienen, is er in de oneindige wijsheid die er hoog boven in die financiële organisaties heerst, zonder twijfel gedacht.
robschimmert 
Ja en waarom? Alleen met 18 cijfers kun je al een miljard miljard combinaties aan, en met die letters erbij nog eens enkele malen meer.
Maar wat is het doel en het nut ervan afgezien van dit statistisch voordeel?
IBAN zorgt voor een snellere en gemakkelijkere manier van betalen, binnen Europa. Voor bedrijven is het veiliger, vooral als er veel betalingen gedaan worden door middel van internetbankieren. Het is even wennen maar verschrikkelijk is het niet, bovendien helpen de banken je als je een betaling doet via internetbankieren door het rekeningnummer om te zetten naar een IBAN nummer. Het stelt niet zoveel voor is mijn ervaring, omschakelen is toch niet zo moeilijk lijkt me.
Het ging mij al snel en gemakkelijk genoeg. Dus ik snap niet wat de toegevoegde waarde is van dit circus aan cijfers en letters.
Hoeveel Europese betalingen verricht jij “door de bank genomen”?
@Rob: ik heb alle berichten van mijn bank over deze waanzin tot nu toe linea recta in de prullenbak [de digitale] gesmeten. Ik wil weleens zien wat er allemaal fout gaat lopen 🙂
En wat mij helemaal stoort is de godvergeten arrogantie en eenzijdigheid waarmee dat allemaal bij je neer wordt geplempt. Wie is er hier eigenlijk klant?
Hou er over op, Rob. 🙂
Ik vind ook dat de communicatie veel beter had moeten zijn. Wij zijn klanten…
Klant, onderdaan, medewerker, landgenoot, kiezer is geleidelijk aan overal al ontdaan van z’n betekenis, zo ook bij de bank. Er is voor al die differentiatie een grootst gemene deler uitgekomen, te weten ‘melkkoe’, welke in de toekomst als enige nog gehanteerd zal gaan worden.
Binnen Nederland is óók binnen Europa. Nederland is geen eiland.
Gemiddeld per week door de bank genomen ca. 10 -15 europese betalingen en ca. 40 binnenlandse betalingen. Eerlijk gezegd vind ik het gezeur en van starheid getuigen, misschien is een terugkeer naar de oude sok onder het matras nog niet zo slecht.
Star? Gezeur? Zijn dat niet de termen die tegenwoordig steevast worden aangevoerd als iemand de moeite neemt zich af te vragen:
– wat het nut van iets is
– voor wie dat nut geldt????
In jouw geval is er sprake van 80% binnenlandse betalingen, begrijp ik. Is het niet vanuit individueel burger opzicht verstandiger om een procedure ter beschikking te hebben, die toegesneden is op de meerderheid van te verrichten handelingen? I.p.v zonder enige mogelijkheid tot inspraak te worden gedwongen die meerderheid van handelingen te moeten verrichten op basis van de voor een forse minderheid geldende procedure?
Je merkt, ik zeur en ben star na eerst nagedacht te hebben. Wat misschien ook al enige tijd niet meer de gewoonte is. 🙂
Europese betalingen zijn een stuk makkelijker geworden en bedrijven doen die nu eenmaal veel. Bovendien zijn er geen kosten meer aan de betaling verbonden. En het valt allemaal wel mee hoor, het is slechts een controlegetal wat je extra moet onthouden, de rest is Landcode, Bankcode en voorloopnullen. Als particulier schiet je er geen fluit mee op natuurlijk, maar daar is het ook niet voor uitgevonden.
Oh, en er zijn natuurlijk IBAN converters voor als je het even niet weet.
Vanochtend in de krant, misschien zag je het ook bij Toos en Henk….Iban de verschrikkelijke…
Geen app?
Ik ben het volledig met jullie negatieve benadering oneens. De complexiteit van onze samenleving vereist slimme oplossingen met zoveel mogelijk efficiency. Het zou een te lang betoog worden om dit allemaal hier uit te leggen. Mack stipt wel enkele juiste punten aan.
We hebben nog nooit zoveel betalingen gedaan dan nu tegen zo weinig mogelijk kosten.
Ik ging in mijn jeugd naar de bankier van het dorp bij mijn familie en buren opgehaald “vrasj-geld” na nieuwjaar in het spaarbankboekje met in mooi handschrift laten bijschrijven door de bankier in eigen persoon aan huis in zijn kantoor met een stalen brandkast met cijferslot. Ik prijs me gelukkig daar ver van verwijderd te zijn. Misschien dient het giraal verkeer enigszins afgeremd te worden, maar de welvaart van de tweede helft van de vorige eeuw was zonder niet mogelijk geweest.
In het Duitsland en Belgie met je pinpas betalen zijn overigens ook “buitenlandse betalingen”.
Straks staat er een licht bij het IMF op die bedenkt dat we het betalingsverkeer maar moeten globaliseren en worldwide een en dezelfde code of methode moeten hanteren, maar dan wel onder de voorwaarde dat de rekeningnummers uitgebreid worden tot 36 tekens. Want lekker handig. Zie je het gebeuren? En welke waarde voegt het voor mij als individueel wereldburger toe? Wat word ik er wijzer van?
Misschien dient het giraal verkeer enigszins afgeremd te worden, maar de welvaart van de tweede helft van de vorige eeuw was zonder niet mogelijk geweest.
Complimenten!! Mooi uit je hoofd geleerd! Alleen ben je ietwat incompleet. De digitalisering van geld [want daar doel je m.i. op], waardoor het in microseconden via transacties over de wereld giert heeft ook en vooral de crises [financieel, banken, landen, euro en al die andere meer] mogelijk gemaakt en zich doen voltrekken. Welvaart prima, maar dan wel één die op drijfzand was gebaseerd. En dan laat ik nog onbesproken welke andere ideale mogelijkheden tot fraude er door werden geschapen.
Niemand vraagt zich meer af waarom geld met zo’n ultra hoge snelheid van A naar B moet gaan. De individuele burger heeft er nauwelijks echte, doch hoofdzakelijk aangeprate voordelen van die regelmatig in werkelijkheid nadelen blijken te zijn. Zoals bij dat Sepa/IBAN-verhaal ook aan de orde is.
Nog niet eens zo gek lang geleden had niemand er een probleem mee [omdat het prima werkte] om een kratje Brandbier bij de slijter te betalen met een biljet van 20 euro. Het kratje kon gewoon direct mee naar huis en desgewenst onmiddellijk worden aangesproken. En het biljet van 20 euro verdween in de kassa van de slijter. En pas later werd dat fysiek overgedragen aan de bank. En daar heb je nu wel een opvallend verschil met nu. Digitaal was mijn 20 euro al feitelijk van de bank [want die speelt er mee], slechts de automatische verwerking suggereert dat ik een transactie met mijn slijter heb gehad. Het geld blijft in feite constant bij diezelfde bank. Wat ook wel moet , want al die mensen die kratjes voor 20 euro kopen zijn in realiteit niets anders dan schuldenaren, met wiens schulden de banken hun eigen schulden financieren én winsten behalen. En het is dat laatste wat aan die hoge snelheidseis is gebonden en dus die mogelijkheid van enorme aantallen transacties in microseconden .noodzakelijk maakt. Niet mijn aankoop van dat kratje Brand. Wij zijn al jaren niet meer de baas over ons eigen geld [of zo je wilt onze eigen schulden]. Die baas is de bank. En bazen stellen per definitie eisen. Die al enige tijd klakkeloos zonder nadenken worden opgevolgd. Wat dat betreft zou je mogen zeggen, dat als giraal [digitaal] geldverkeer welvaart heeft bevorderd idem geldt voor het bevorderen van pijnlijke domheid en slaafsheid. Maar dat laatste zul je ongetwijfeld niet met me eens zijn. En op mijn beurt ben ik daar weer niet verbaasd over. 🙂
Je hebt de honneurs al waargenomen zie ik O. 🙂 [sorry voor deze private sidestep, Rob].