Een korte autorit – want meer is het afleggen van de afstand tussen Limburg en Amsterdam toch niet – blijkt genoeg stof tot verwondering op te leveren. Samenlopen en paradoxen liggen met een beetje opletten zo maar als Kerstkransjes voor het oprapen. Drie voorbeelden van ervaringen die ik de afgelopen Eerste Kerstdag had:
Ik had mijn autosleutel nog niet in het contact gestopt voor het wegrijden of uit de boxen klonk het klagerige “So lonely, this Christmas”. Beter kon ik het haast niet treffen met die onverlaat van een dj op Radio 2 die zo nodig een top 75 van Kersthits moest uitzenden en dit nummer voor mij in mijn specifieke omstandigheden in petto had. Hij werd daarvoor dus bedankt, kon de pot op met zijn zender, waardoor ik maar koos voor de CD “Concert by the sea” van Erroll Garner. Wel zo mooi, meer om van te genieten dan om er van de kook van te raken.
De A2 tussen Utrecht en Amsterdam – een traject dat ik al zeker een jaar niet meer had bereden – blijkt nog altijd een levensgroot paskwil voor de automobilist te zijn en de in asfalt en beton gegoten paradox te vormen. Want het kan toch niet waar zijn dat je op zo’n Eerste Kerstdag, als er in de vroege morgenuren nagenoeg geen kip op de weg is, daar maar honderd kilometer per uur mag rijden, terwijl tien rijbanen jou, terwijl je achter het stuur zit, toelachen en je het gevoel geven dat je over lijm, gum of pek aan het rijden bent. Er moet ergens iets gruwelijk mis zijn gegaan of beleidsmakers en bestuurders is het collectief in de kop geslagen.
Maar het summum van gekte ontmoet je toch wel op de Ring rond Amsterdam tussen het knooppunt Nieuwe Meer en de Coentunnel, ter hoogte van de stadsdelen Slotervaart en de Baarsjes. Daar geldt overdag een snelheidslimiet van 100 kilometer per uur, welke – en nu komt het – ’s avonds na 19.00 uur wordt teruggebracht naar 80 kilometer per uur en dan van kracht blijft tot ’s ochtends 07.00 uur. Ik heb mijn uiterste best gedaan om dit te begrijpen, maar ik moest uiteindelijk konkluderen dat hier hogere wijsheid in het spel zal zijn geweest die mijn pet verre te boven gaat.
Dat heeft allemaal te maken met geluidsoverlast.
Dan blijft de vermoedelijke logica mij toch ontgaan.
Fijnstof wordt ook vaak aangevoerd als reden voor snelheidsbeperking. Ik neem aan dat er onderzoek naar is gedaan maar ik begrijp dat ook niet.
Ik heb dezelfde weg eens om 3 uur ’s nachts gereden nadat ik mijn dochter op Schiphol had opgehaald. Ik ben toen maar midden op de weg gaan rijden, gewoon om recalcitrant te zijn…
Lonely this Christmas van Mudd vind ik één van de betere, maar ja, dan moet je inderdaad niet alleen zijn. Ik rij meestal over wegen die ik ken. Ik weet dus waar politiecontroles vaak staan en controleer dat ook met flitsmeister.nl. Want inderdaad, als je je aan de maximumsnelheid houdt, kom je nooit thuis.