Nu

Geen spoor van zelfbeklag, hoor. Maar het is allemaal wel zoals het is en zoals het hier is verwoord door de Vlaamse dichter Herman de Coninck in zijn gedicht “Nu“. Want de kans dat de werkelijkheid zo voor mij kan worden, is natuurlijk serieus aanwezig, zij het dat deze tekst nu nog alleen maar de status van een signaal voor mij heeft en dat ook het beste kan behouden:

Nu moeten wij aan veel meer traagheid wennen,
aan liefde die verdween en aan wat nog resteert
aan teerheid in wat najaarslucht en geur van dennen
en aan hoe-het-kon-zijn-gedachten die je nooit verleert.

Aan bijna-niets, en aan voortdurend 4 dezelfde muren
en aan een belsignaal dat nooit weerklinkt,
aan twintig keer per dag door ramen naar de verte turen
en aan altijd jezelf met wie je ’s avonds drinkt.

En wat ik overhou is niets om weg te geven:
wat ik nog ben, ben ik alleen voor mij.

Over robschimmert

een senior met een brede belangstelling en een sterke maatschappelijke betrokkenheid, die daaraan op schrift en in de vorm van een weblog vooral uitdrukking wil geven.
Dit bericht werd geplaatst in Gedichten en getagged met , , . Maak dit favoriet permalink.

2 reacties op Nu

  1. sjoerd zegt:

    Volgens mij kunnen wij mannen heel slecht tegen alleen zijn…

  2. math zegt:

    Gilbert Bécaud – Et Maintenant

    Et maintenant que vais-je faire
    De tout ce temps que sera ma vie
    De tous ces gens qui m`indiffèrent
    Maintenant que tu es partie
    Toutes ces nuits, pourquoi pour qui
    Et ce matin qui revient pour rien
    Ce coeur qui bat, pour qui, pourquoi
    Qui bat trop fort, trop fort
    Et maintenant que vais-je faire
    Vers quel néant glissera ma vie
    Tu m`as laissé la terre entière
    Mais la terre sans toi c`est petit
    Vous, mes amis, soyez gentils
    Vous savez bien que l`on n`y peut rien
    Même Paris crève d`ennui
    Toutes ses rues me tuent
    Et maintenant que vais-je faire
    Je vais en rire pour ne plus pleurer
    Je vais brûler des nuits entières
    Au matin je te haïrai
    Et puis un soir dans mon miroir
    Je verrai bien la fin du chemin
    Pas une fleur et pas de pleurs
    Au moment de l`adieu
    Je n`ai vraiment plus rien à faire
    Je n`ai vraiment plus rien …
    Gilbert Bécaud – En nu

    En nu, wat moet ik nu
    met al dat leven dat nog voor me ligt
    met al die mensen die me koud laten
    nu jij weg bent
    Al die nachten, waartoe, voor wie
    en de ochtend die weerkeert voor niets
    Mijn hart dat slaat voor wie, waartoe
    dat te hard slaat, te hard
    En nu, wat moet ik nu
    in wat voor niets zal mijn leven wegglijden
    Je hebt me de hele wereld nagelaten
    Maar de wereld zonder jou is zo klein
    Vrienden, wees een beetje aardig voor me
    hier doe je niets tegen, dat weten jullie best
    Zelfs Parijs is dodelijk vervelend
    Al die straten maken me ziek
    En nu, wat moet ik nu
    Ik ga lachen om niet meer te huilen
    Ik ga hele nachten doorzakken
    In de ochtend zal ik je haten
    en dan op een avond zal ik in de spiegel
    het einde van de weg wel zien
    Geen bloem en geen tranen
    op het moment van afscheid nemen
    Er is voor mij echt niets meer te doen
    er is voor mij echt niets meer…

    Read more: http://muzikum.eu/nl/127-4072-74458/gilbert-b%C3%A9caud/et-maintenant-nederlandse-vertaling.html#ixzz2oD1BpgKR

Geef een reactie op math Reactie annuleren