Al vaker heb ik hier mijn twijfels geuit of de gemeentebesturen in het Limburgse Heuvelland wel over het juiste gevoel voor urgentie beschikken. Vaker wekken zij met hun daadkracht de indruk in een andere werkelijkheid te leven getuige de accenten die zij in hun beleid leggen, met te vaak het beeld dat er weer eens een plank wordt misgeslagen. Initiatieven weliswaar genoeg. Daar ontbreekt het niet aan. Maar het blijft meer dan eens de vraag of ze de aansluiting hebben met de echte maatschappelijke noden en behoeften. Wat juist in deze tijd waarin overheden op alle niveaus gedwongen zijn te bezuinigen, eens te meer klemt omdat het er nu juist op aankomt dat de beschikbare geldelijke middelen adequaat worden ingezet. Te meer omdat gemeenten alleen maar meer taken op hun bordje krijgen. Tegen die achtergrond bezien speelden de gemeenten Gulpen-Wittem en Eijsden-Margraten zich met hun jongste escapades nadrukkelijk in de kijker en riepen daardoor minimaal verwondering op. Bij mij tenminste wel, omdat ik in de argumentatie en redengeving van de respektievelijke besluiten elke ratio en logica miste, ook als ik er alle moeite voor deed om die te ontdekken. Want hoe krijg je het verzonnen om als gemeentebestuur van Gulpen-Wittem om de sociale dienst Pentasz de opdracht te geven om een bedrag van vijfenvijftig euro, zijnde een koudetoeslag, naar 133 bijstandsgerechtigde huishoudens in de gemeente over te maken?
Nota bene op een moment dat de thermometer nog niet onder de tien graden was gedaald. De zomer was net verstreken. Dan vraag je er toch om om de lachers op je hand te krijgen en doe je in feite maar wat. Hoewel je in al die goedbedoelde stupiditeit ook nog eens overtroffen blijkt te kunnen worden door het naburig gemeentebestuur van Eijsden-Margraten, dat het namelijk presteerde om 90.000 euro beschikbaar te stellen voor de bouw van een uitzichtpunt op de Mescherheide. Voor de buitenstaander klinkt dit aantrekkelijk en veelbelovend tot deze ter plekke is gearriveerd en daar zal zien dat het om een bouwsel van negen meter hoog gaat, dus daarmee niet veel hoger is dan de eerste de beste woning. Waardoor al vragen zullen ontstaan. Maar het wordt nog gekker als blijkt dat die verhoging gerealiseerd is op een punt in het landschap dat op zich al uittorent boven de wijde omgeving en daardoor een fraai uitzicht daarop verschaft. Zodat de konklusie gerechtvaardigd is dat hier dus een schoolvoorbeeld is gegeven hoe overheidsgeld weggegooid kan worden vanwege onder andere een volledig gemis van het juiste gevoel voor urgentie. Want die 90.000 euro waren absoluut beter te besteden geweest dan voor de inrichting van dat punt waar nog verder ins blaue hinein kon worden gekeken.
Volgens mij is dat ècht niet beperkt tot Limburg, ik vermoed dat je, zodra je een abonnement op een lokale krant uit een ander landsdeel neemt, vergelijkbare zaken tegenkomt, toch?
Spelen met de centen van de burgers vind ik dat… Maar het blijft lachwekkend.