Zal ik dan toch maar aangeven waarom ik een punthoofd krijg van en helemaal niets heb met zo’n nationale inzamelingsaktie die vandaag voor de slachtoffers in de Philippijnen wordt gehouden? Het gaat me nog niet eens om al die BN’ers die staan te dringen om in een belteam plaats te mogen nemen ter meerdere eer en glorie van zichzelf. Ook al die mensen die kennelijk alleen maar geld willen afgeven als ze door zo’n BN’er te woord worden gestaan. Nee, dat deel van deze hele schijnvertoning blijft verder onbesproken. Veel interessanter is daarentegen de rol die alle Nederlandse rijkaards in het kader van deze inzameling voor zich opeisen of dat juist niet doen. Laat ik mij beperken tot de vermeende gulheid van mensen die hun plekje in de Quote Top 500 hebben gekregen. De aktie was nauwelijks op gang gekomen of een van hen stond al direkt in het middelpunt van de belangstelling. Logisch trouwens omdat de helft van de Nederlandse showbusiness genadebrood bij hem eet. Natuurlijk gaat het over Joop van den Ende die op het eerste gezicht weer niet de kinderachtigste was, dus een gul gebaar maakte door zijn toezegging om het tijdens een musicalvoorstelling opgehaalde bedrag van 8000 euro te verdubbelen. Waarvan Frits Spits dan ook meteen en spontaan op zijn rug lag en van den Ende dus een groot en goed mens noemde.
Hoe groot en hoe goed blijkt wel als je vervolgens de vereiste rekensommetjes maakt. Met als begin het vermogen van Joop van den Ende dat ongeveer een miljard euro oftewel 1000 miljoen euro bedraagt. Het toeval wilde dat een paar dagen geleden bekend werd dat de top van vermogend Nederland, waaronder dus onze vrijgevige Joop, haar vermogen het afgelopen jaar met 6% had zien toenemen. Dus van den Ende kon zo maar en ongezien, door goede beleggingsresultaten, 60 miljoen euro op zijn rekening bijschrijven. Een promille van die geboekte winst – we spreken verder niet eens over zijn vermogen – is zoveel als 60.000 euro. Wat je dus met recht klein bier voor Joop mag noemen en wat daaronder komt nog minder dan eigenlijk niks. Dus ook die 8000 euro waar die Spits zo van onder de indruk was dat hij niet kon nalaten om ongebreideld de loftrompet op die grootse gift te steken. Een compliment dat zonder twijfel instemmend door Joop zal zijn aanvaard omdat hij zijn goede naam aldus weer eens bevestigd zag. Dankzij dit gebaar met het gewicht van nul komma nul in verhouding tot het vermogen en de draagkracht van die vermeende gulle gever.
Ik heb er ook helemaal niets mee, niet dat ik niets wil geven, maar wel als het op zo’n manier moet. Dan liever anoniem.
Het penninkse der weduwe. Maar die had ik al eens genoemd, volgens mij.
Helemaal mee eens. Een show voor de bee-ennertjes, waarvan we er volgens mij een paar miljoen hebben. Het is de hoogst denkbare status: bee-enner zijn. En als je daarvoor aan de telefoon moet zitten, ja dan moet dat maar.
Wat ik ook zo volkomen ongepast en misselijkmakend vind, is de vraag: en hoeveel hebt u dan gegeven? En daar wordt dan ook nog antwoord op gegeven! Ik snap ook niet waarom mensen gaan bellen als ze geld willen doneren? Je kunt toch gewoon overmaken?
Nederlanders zijn gek, gek op competitie, of het nou gaat om zangers, dansers, zwemmers, je kunt het zo gek niet bedenken, dus een competitie over het inzamelen van geld hort daar ook bij. Er is ergens een ramp: Hoi! We gaan geld inzamelen! Hoeveel heb jij gegeven??
Ziek.
Ik zit te denken, elk telefoontje kost geld of is dit gratis? Zo niet dan zouden de duizenden telefoontjes al goed zijn voor een behoorlijk bedrag, als ik geven wil doe ik dat anoniem en uit vrije wil en niet omdat het me opgedrongen wordt door media, ik haak af bij dergelijke hysterie en vooral de hijgerigheid van bekende personen, ze buitelen over elkaar heen met zelfgenoegzame gezichten, om aan ons stervelingen te laten zien hoe goed ze wel niet zijn stuit me tegen de borst.
Ik doe me zelf geen geweld aan en kijk er niet naar, maar jij als kritisch wereld beschouwer moet wél.