Het moet wel haast een gevolg zijn van de sprongen voorwaarts die de medische wetenschap maakt en aan de ruchtbaarheid die daaraan steeds meer in alle mogelijke vormen wordt gegeven via de media. Zoals onze tuinen per jaar onder invloed van alle klusprogramma’s op tv van aangezicht veranderen, zo wordt de geneeskundige kennis ook alsmaar meer een deel van ons leven. Iedere zichzelf respecterende krant of tv-zender heeft wel een medische rubriek waar nagenoeg dagelijks de nieuwste wijsheden de samenleving in worden gespuwd. Waarbij slechts de overdracht van die kennis blijkbaar relevant is en niemand zich er verder om bekommert wat er mee wordt gedaan. En dat is, als ik alles om mij heen goed zie en interpreteer, toch behoorlijk veel, terwijl je je vaker kunt afvragen of het allemaal wel zo handig is dat die kennis in de vorm van weetjes in handen van leken komt. Want die zie je er wat graag mee aan de haal gaan. Het kan namelijk toch geen toeval meer zijn dat het gros van de mensen momenteel wel ergens allergisch voor blijkt of lijkt te zijn. Het verschil tussen feit en fictie, tussen beleving en werkelijkheid is vaker allerminst duidelijk als ik links en rechts de verhalen hoor of lees.
Waardoor ik echt mijn twijfels heb of die explosie aan allergieën waar onze samenleving de laatste tien jaar mee gekonfronteerd wordt, een feitelijkheid is of voor een deel veroorzaakt wordt door mensen met vermeende kennis van zaken en bovenmatige beleving dan wel met een sterke behoefte aan aandacht omdat zij die elders te kort komen. Wat mij dus niets zou verbazen en meteen voor een deel de stijging van de kosten van de gezondheidszorg zou kunnen verklaren. Of is dit tegen het zere been van al diegenen die zich kwetsbaar voelen of ontvankelijk zijn voor nieuwe inzichten? Met als meest recente voorbeeld daar weer van de hype, nee, de manie rond de schadelijkheid van gluten. Waar men buikpijn van zou kunnen krijgen, moe, lusteloos en dik van kan worden, slechter van gaat slapen en het vermogen om zich te concentreren na een maaltijd zou afnemen. Ondanks dat ieder wetenschappelijk bewijs voor de geldigheid van deze bewering ontbreekt, zal het koren op de molen zijn van al die tere zielen die al naar de hypochondrie neigen, maar telkens dat echte aanknopingspunt missen om met een echte klacht boven het maaiveld uit te steken. Met dank aan dit nieuwe inzicht rond de gluten dat als de volgende aanleiding dient om mensen massaal van de straat en aan de praat te houden, op weg naar de spreekkamers te helpen. Want je moet toch wat met je ziel en zaligheid voordat het einde der tijden zich dreigt aan te dienen?
In het verleden bestonden er zgn. “kandidaatsziekten”: Bij medische studenten, die na hun kandidaatsexamen van allerei ziekten wel de theorie hadden gehad, maar nog niet de praktijk hadden ervaren en de relativering misten. Tegenwoordig bestaan dergelijke ziekten dankzij het internet met al die (theoretische) informatie bij velen. Dat neemt niet weg, dat er vroeger ook medische studenten waren, die echt wel iets mankeerden. Zo is glutenallergie een echt probleem voor wie het echt heeft. Dat geldt ook voor andere allergieën, maar helaas wordt iets al snel een allergie genoemd, terwijl daar medisch gezien helemaal geen sprake van is. Het is een eldorado voor alternatiever genezers, zeker ook financieel.
Ach, als ik alles zou moeten geloven van wat er in de loop van de jaren geschreven is, was ik al jaren dood geweest.
Te kort door de bocht. Lees dit over 5 jaar nog maar eens terug.