Gisteren ging het hier over het ongebreidelde gebruik van het stopwoord ‘ok’, waar bij niemand, heb ik de laatste vierentwintig uur nog eens gemerkt, ook maar een maat op lijkt te staan. We ‘ok-en’ er met zijn allen op los dat het een lieve lust is zonder dat we ons er nog maar een enkel moment van bewust zijn hoezeer we onze taal aan het vervuilen zijn, om niet te zeggen om zeep helpen. En heb je je antennes toch al in die richting opgesteld om op zijn minst twijfelachtig taalgebruik te signaleren, dan blijk je er niet eens zo gek veel voor te hoeven doen om een volgende hobbel daarin tegen te komen. Wel van een ander gehalte, maar zeker zo dubieus als je het op de keper beschouwt. En dan blijkt dat we maar een end weg kletsen zonder echt te weten wat we zeggen. Als het maar goed klinkt. En dan lopen we met gemak achter de meute aan, die even onwetend en net zo hard uit haar nek loopt te lullen. Want dat is toch de meest logische reaktie op die standaarduitdrukking die mensen tegenwoordig plegen te bezigen als het ergens even spannend voor hen wordt of als de omstandigheden hen boven het hoofd dreigen te groeien.
Waardoor ze het gevoel hebben dat hun greep op de gebeurtenissen verloren is gegaan. Op dat moment en in die situatie kun je dus horen dat mensen de adrenaline door hun lijf voelen gieren. Maar of ze daarbij precies weten wat ze eigenlijk zeggen, is alleszins de vraag. Hoogstens zullen ze vermoeden dat met die uitdrukking een gemoedstoestand wordt bedoeld die ze anderen ook zo hebben horen omschrijven. En wat is er dan gemakkelijker dan dat na te kakelen, te meer omdat dat indruk zal maken en ook des te scherper het beeld oproept van een situatie die we tegenwoordig heftig plegen te noemen. Zodat we met zijn allen weten wat we bedoelen zonder het besef van de precieze betekenis van de woorden die we daarvoor en daarbij gebruiken. Zoals daarvan in dit geval sprake is als dat woord adrenaline te pas en te onpas en onverhoeds valt. Alsof het gesneden koek voor ieder is, terwijl de werkelijkheid precies omgekeerd is omdat niemand zicht op de exacte betekenis ervan heeft en dus daarom gewoon maar wat roept, het woord in feite volledig misbruikt. Wat blijkbaar weggelegd is voor de onwetenden die er blijkbaar in zo groten getale onder ons zijn.