Niet dat ik nou zo’n imposant lijf heb. Integendeel, durf ik gerust te zeggen. Het had allemaal stukken beter gekund, mijn fysieke uitvoering, vind ik al mijn leven lang. Aanvankelijk nog in hevige mate. Maar met de jaren is dat minder geworden, ook naarmate het inzicht groeide dat er toch niets aan te veranderen viel en dat ook het bezoek aan sportscholen daarvoor gewoon verspilde moeite was. Daardoor of juist ondanks dat heb ik nooit de aanvechting gehad om mijn lijf met allerhande versieringen uit te rusten. Ik weet alleen niet of ik daar niks voor voelde om vooral niet de aandacht te trekken en mijn onvolkomenheid buiten de belangstelling te houden. Of dat ik de vlaggen en modderschuiten, de tangen en de varkens maar gescheiden wilde houden omdat er met al die polonaises aan mijn lijf toch geen bal te verdienen viel. En misschien was het ook nog wel zo dat ik al die franje, dat gevoel dat het mij gaf, niet kon verdragen en het mij mateloos irriteerde. Zonder dat er een symbolische betekenis aan moet toegekend worden, is het dragen van een trouwring bijvoorbeeld vanaf de eerste dag een temptatie voor mij geweest. De aanwezigheid ervan stoorde mij aan alle kanten, met als gevolg dat ik er met mijn vingers ook niet van af kon blijven, er maar aan zat te draaien en te wrikken en het daarom sinds een flink aantal jaren vruchteloos zoeken is naar zo’n sieraad aan mijn hand. Zonder voel ik mij vrij, niet geprikkeld.
En eigenlijk verging het mij precies zo met de bril vanaf het moment dat ik er een moest dragen, namelijk toen ik net zeventien was. Elk ogenblik dat ik ook maar zonder kon, dus niet per se in de verte hoefde te zien of te lezen, verloste ik mij ervan, niet vanwege onterechte ijdelheid, maar omdat ik mij in mijn bewegingen erdoor gehinderd voelde. Tot op de dag van vandaag heb ik dit weten vol te houden, waarbij ik door de natuur zelfs nog geholpen ben doordat de noodzaak van die bril op latere leeftijd verviel toen mijn zicht zich juist door mijn hogere leeftijd bleek te herstellen. Zodat ik mij per slot van rekening alle jaren zonder franje en versieringen door het leven heb geslagen om de doodeenvoudige reden dat ik niet in wilde zien wat al die toeters en bellen nou exact aan de kwaliteit van mijn verschijning toe moesten voegen. En dat is zelfs tot een bijna – overtuiging uitgegroeid nu ik zie met welke blingbling mensen zich zoal behangen. Waar ik dus werkelijk niets van snap. Piercings, oorbellen, armbanden, tattoos, halskettingen. En niet met mate. Niet een enkel stuk. Was het maar waar. Welnee, veel van hetzelfde en als het kan nog stukken meer, zonder dat goed duidelijk is wat de bedoeling van die versieringen is. Want dat blijft voor mij de grote vraag, te meer omdat ik er geen bijdrage aan schoonheid of kwaliteit in zie. Wat mij alleen maar verder stijft in de juistheid van mijn idee om geen polonaise aan mijn lijf toe te laten.
robschimmert 
Nee, ik heb inderdaad moeite me jou met een tatoeage of piercing voor te stellen. Brillen vond ik ook altijd hinderlijk, en contactlenzen een vondst. Want onscherp zien vind ik ook hinderlijk.
Vroeger was een bril ook een beetje voor sukkels, tenminste, dat imago hing eraan. Nu is dat veranderd en moet je het liefst een felgroene bril op je blotebillengezicht zetten. Eventueel met gewoon glas, dus zonder dat je een bril nodig hebt.
Ik ben absoluut helemaal blank, zelfs geen horloge siert mijn armen. Nou ja, zonder bril zie ik niks…
O ja, aan horloges doe ik ook al jaren niet meer. Die bezorgden mij hetzelfde kriebelige gevoel.
Dus je bent wel echt Limburger geworden, de tijd doet er niet zovee meer toe 🙂
Sterker nog. Zelfs het Limburgs kwartiertje bestaat voor mij niet meer.
Ik hou ook niet van toeters en bellen, maar zonder oorbellen en een ketting om mijn nek voel ik mij kaal. Ik heb ringen. Contactlenzen heb ik maar maar moet dan toch daarbij een bril om te kunnen lezen, dat betekent de hele dag zoeken of de bril heel oncharmant om mijn nek hangen. Dus toch maar liever de bril voor de afstand, die ik af kan zetten om te lezen. De tijd zie ik op m’n mobiel. Piercings en tatoos vind ik zelfverminking. En afschuwelijk.