Vijf minuten kijken naar de koninklijke rijtoer op Prinsjesdag levert stof op voor wel tien logjes. Laat ik het maar bij eentje houden, want dat lijkt mij al voldoende eer voor dat amateurtoneel dat er dan wordt opgevoerd. Het is moeilijk om het anders te noemen omdat immers niemand ervoor heeft doorgeleerd om van dit achterlijk schouwspel een echt professioneel vertoon te maken dat de toets van de Hollywoodkritiek zou kunnen doorstaan. In dat geval zou het nog te verdragen zijn als dat hele Oranje-spektakel Cecil B. de Mille-achtig proporties zou krijgen. Dan gaat het nog ergens over en is het de moeite waard om ons er gezamenlijk aan te vergapen en te vertillen.Wat we nu tussen Binnenhof en Noordeinde krijgen voorgeschoteld, is van een petieterigheid en een kneuterigheid die je liever de andere kant op doet kijken. Madurodam met grote mensen. Meer is er niet van te maken van dat schouwspel op pocketformaat dat inderdaad afgepast is op de maat en de mind van onze polder. Met twee mensen die in een soort praalwagen rondgereden worden en op afstand en van achter glas het gemene volk dat langs de kant verzameld is, doorlopend toewuiven.
Aanbeden worden ze door de massa, toegezongen en toegejuicht. Zie mensen met vaandels en vlaggen naar ze zwaaien, terwijl zij daar rijden in een koets en in een ambiance die aangekleed is volgens de regels en etikette van tweehonderd jaar terug. Zo heeft de tijd voor het oog inderdaad stil gestaan en net zo heeft het toegestroomd publiek ook die beweging gemaakt naar 1813 om in het voorbijgaan van beide koningskinderen toch vooral hun onderdaan te mogen spelen. Want dat is de crux van het hele verhaal van zo’n Prinsjesdag als de huidige tijd in het keurslijf van de geschiedenis wordt gegoten om ’s lands wijs en ’s lands eer gezamenlijk te delen. Alleen gaat het dan wel aan om daarin de maat te houden, vooral niet op amateuristische wijze te overdrijven en met een knipoog bij brood en spelen te blijven. Omdat het dat per slot van rekening wel is, hoewel velen dat schijnen te vergeten gezien de toewijding die zo uitdrukkelijk wordt betracht en de uitgestrekenheid waarmee alles wordt ondergaan en beleefd. Wat best met wat onsjes minder zou kunnen, alleen al omwille van de geloofwaardigheid van het schouwspel dat met name die koninklijke rijtoer toch is.
robschimmert 
Wel een zuur logje. Doe die andere negen dan ook maar, kunnen we lezen wat je er nog meer op tegen hebt.
Natuurlijk is het niet meer dan brood en spelen. Het is folklore. Laat die mensen die er uren voor onderweg zijn toch hun plezier.
Natuurlijk gun ik ze die lol. Als ik mij dan maar in mijn eigen zuur daarover mag wentelen.
Het kan geen kwaad. Kijk dan ook niet!