Effecten en illusies

Zeg nou zelf. De effectenbeurs, de handel in aandelen en obligaties is toch niet anders dan een draaikolk van illusies, omdat ieder die aan dat spel meedoet, dus koopt of verkoopt, alleen maar slimmer denkt te zijn dan de ander, terwijl de helft van wie deelneemt winnaar pleegt te zijn en de andere helft toch zijn verlies moet nemen.

Over robschimmert

een senior met een brede belangstelling en een sterke maatschappelijke betrokkenheid, die daaraan op schrift en in de vorm van een weblog vooral uitdrukking wil geven.
Dit bericht werd geplaatst in Kort gezegd en getagged met , , . Maak dit favoriet permalink.

8 reacties op Effecten en illusies

  1. Mack zegt:

    Dat zou zo zijn als de waarde van de effecten in totaliteit gelijk bleef, maar omdat die toeneemt (althans, dat is de bedoeling) kunnen er veel meer mensen hun winst nemen.

    • robschimmert zegt:

      Er is een kopende en verkopende partij op de beurs en beide partijen hebben het idee de ander te slim af te zijn, terwijl dat uiteindelijk toch maar een van de twee kan zijn.

      • Mack zegt:

        Een bedrijf geeft aandelen uit tegen 1000 euro. Jij betaalt 1000 euro. Waarde neemt af tot 900 euro. Jij verkoopt ze aan een derde en neemt je 100 euro verlies. Heeft de koper nu 100 euro winst?

        • robschimmert zegt:

          De 100 euro verlies die ik lijd, betekenen voor hem 100 euro winst tov de uitgiftekoers. In die zin is hij op dat moment winnaar en ben ik de verliezer.

  2. Mack zegt:

    Nee hoor, want hij betaalt gewoon de werkelijke waarde die ze vertegenwoordigen. Voor hem is dat 900 euro, zoveel is het bedrijf waard, dat het vroeger meer waard was is voor hem niet relevant.

    • robschimmert zegt:

      Nou, vroeg of laat word je als koper verliezer of winnaar als de waarde van het bedrijf stijgt of daalt. Misschien dan niet in relatie tot een rechtstreekse transactie, maar wel als uitvloeisel van het saldo van de koop en verkoop van aandelen. En zo gaat die pendel bij ieder, van winst naar verlies of andersom.

  3. Ximaar zegt:

    Toevallig ben ik bezig met het invullen van een soort enquete van ABN-Amro over beleggen en de risico’s die ik daarbij wil nemen. De grap is dat hun 12 vragen voor mij niet bepalend zijn. Ik ga dus zelf een setje vragen met antwoorden toevoegen. Zo vind ik dat ik met beleggen op termijn voldoende rendement moet halen om de inflatie met belastingen voor te blijven. Met sparen verlies je daar op dit moment op.

    Maar ik wil ook niet dat er door mijn inleg roofbouw op mens, dieren, natuur en milieu mag zijn. Zo heb ik er geen zin in dat aggressieve landen als bijvoobeeld de USA, GBR, KSA of PAK voordeel hebben aan mijn inleg en die indirect gebruiken voor het maken en gebruiken van wapens. Kinderarbeid of de oceaan langdurig vervuilen met chemische en/of radioactieve troep vind ik ook niet kunnen en pyramidespelen zoals bepaalde hypotheekvormen is voor mij ook niet de manier.

    Probleem is dat er dan maar weinig over blijft om in te beleggen. Het voordeel van de een gaat nu eenmalten nadelen van de ander. In die zin ben ik het met je stelling eens. Maar zoals je het voorstelt klopt het nie en Mack geeft terecht aan waar dat in zit.

    In het algemeen klopt het wel dat andeelhouders onnodig gezonde bedrijven kunnen mollen. Het gaat hen om snel geld verdienen met speculeren of erger en wat voor effecrten dat op een bedrijf met haar werknemers heeft maakt ze niet uit. Ik moet nog zien of er ooit wetgeving en controle komt om dat te voorkomen.

    Overigens doen mensen die sparen vaak niet anders. Hun spaargeld wordt belegd en op die manier hebben ze nog minder zicht op wat er mee gebeurt.

Geef een reactie op Mack Reactie annuleren