Op de dag dat Ajax en Feyenoord weer eens tegen elkaar in het strijdperk treden, krijgt de aloude rivaliteit tussen Amsterdam en Rotterdam ook weer haar kans, mag ze weer even hoogtij vieren. Want voetbal lijkt steeds meer het contrapunt te worden waarin het ergste chauvinisme, dus in haar meest benepen vorm, gestalte kan krijgen. De moderne mens lijkt er behoefte aan te hebben om zich in zijn eigen omgeving terug te trekken, zich daar vooral mee te vereenzelvigen en het als de standaard voor het eigen denken, doen en voelen te ontwikkelen. Al het andere is of not done of zelfs taboe. Met als gevolg het logische ritueel waarin de tegenstander of tegenvoeter, de vijand dus, niet eens meer bij naam genoemd wordt, maar kennelijk bij wijze van bezwering gecodeerd in de spraak terugkomt. Als telefoonnummer, om maar een voorbeeld te noemen. Zo ver kan het gaan in een wereld waarin mensen geen uitdagingen meer hebben, maar hun eigen vijanden maken en daar een spel mee spelen dat verrassende overeenkomst vertoont met de tijd van zestig, zeventig jaar terug toen je het als dorpsjongen niet in je hoofd moest halen om te gaan vrijen met een meisje uit een naburig dorp.
Omdat ze bij ons immers toch goed genoeg waren. Bekrompenheid noemen wij dat nu, terwijl wij wel vergeten dat we in wezen dus niets veranderd zijn en onszelf aan eenzelfde gedrag en houding schuldig maken. Zijn het niet de Polen, Bulgaren, de asielzoekers of allochtonen die het hebben gedaan, dan hebben we als Arnhemmers in elk geval de Nijmegenaren om ons tegen af te zetten. En zo huist voor Maastricht de vijand in Heerlen, kunnen Leeuwardenaren en Heerenveners onmogelijk met elkaar door dezelfde deur en moeten Friezen en Groningers, dan wel de lui van Enschede en Hengelo niets van elkaar hebben en zijn Middelburg en Vlissingen water en vuur. Kortom, waarin een klein land en haar inwoners echt klein kunnen zijn en zelfs bereid blijken om elkaar de tent uit te vechten of in elk geval elkaar ten diepste te verwensen en te verwijten. Met het voetbal als speelveld en contrapunt van deze alom heersende benepenheid, die groepen van mensen blijkbaar hun gerief bezorgt zonder dat mij echt duidelijk is wat nou precies die lol inhoudt.
robschimmert 
Ik ben Europeaan en hou me met dit soort stadsvete’s echt niet bezig.
Maar daar is voetbal toch voor? Zo kunnen de mensen die nog niet breder kunnen denken hun chauvinisme op een betrekkelijk onschuldige manier nog wat uitleven, zonder dat er werkelijk een oorlog tussen Amsterdam en Rotterdam e.d. hoeft te worden gevoerd.