Misschien wel een van de mooiste openingen van de zondag tot nu toe op mijn weblog, dit gedicht “Ik zag het als mijn opdracht” dat geschreven werd door recensente, dichteres en feministe Elly de Waard (1940). Een gedicht waarvan elk woord op dat goudschaaltje moet worden gelegd om het in zijn totaal tot zijn recht te doen komen:
Ik zag het als mijn opdracht
haar van alle onheil
te ontdoen, van alle
ongemak te zuiveren
haar te verpuren tot
het klare, mijn leed te
logenstraffen, haar in
mijn leven tot die ene
te maken, tot die ware –
ik zag haar als mijn lot.
Zij wel gemaakt van spier
en bot, leek mij op water
stromend uit een beek of
kraan en haar kwikzilveren
schoonheid werd als alle
water, voor mijn voortbestaan
even ongrijpbaar als
noodzakelijk.
robschimmert 