Eens kijken of ik bepaalde ervaringen met lotgenoten kan delen. Hoewel dat bijna dramatisch klinkt, is het zo erg ook weer niet. Maar waar ik het over wil hebben schuurt wel en irriteert mij als Zuidlimburger danig. Te meer omdat het in een steeds heviger mate lijkt terug te keren en ernstige kriebels begint te bezorgen. Vooral op zaterdagen en zondagen en verder eigenlijk op alle dagen in de zomer doet zich dat hinderlijke feit voor dat mij het plezier in autorijden steeds meer beneemt. Waarbij ik vooral de vrees heb dat ik te lijden heb van een probleem dat zich alleen op de Zuid-Limburgse wegen voordoet omdat in de omgeving daarvan nu eenmaal meer is te zien dan op welke plaats in een Hollands polderlandschap. Wat zoveel betekent dat de doorsnee-automobilist zich in deze heuvelachtige omgeving als het ware gedwongen voelt om zich met een lullig gangetje van net veertig kilometer per uur voort te bewegen om zo zijn medepassagiers het goede zicht op alle fraais hier te laten zien en beleven. Logisch dat daarbij de rem met een grotere frekwentie wordt bediend als uitvloeisel van de oh’s en aah’s die binnen zijn gehoorsafstand klinken. Als dit er nog maar de enige automobilist zou zijn, bleef er nog een doorkomen aan voor al de bewoners van dit gebied.
Want zij kennen de schoonheid ervan onder de hand wel. Hen hoef je daarover niets meer te vertellen. Daarom willen zij eigenlijk op de gebruikelijke manier en met een normale en toegestane snelheid van hun a naar b rijden. Waarin ze dus steeds vaker gehinderd en gedwarsboomd worden door de slakkengang die menigeen pleegt te betrachten en die dan ook nog eens accentueert met om de haverklap oplichtende remachterlichten. Waar je niet alleen onrustig van wordt, maar zelfs behoorlijk opgewonden, om niet te zeggen opgefokt, omdat je op jouw manier binnen de daarvoor geldende grenzen echt verder wilt. Wat in feite dus onmogelijk wordt gemaakt door al die dagjesmensen en zestigplussers die voor die ene dag hun vertier in deze omgeving zoeken, bij voorkeur ook nog eens in de laagste versnelling, en daarmee zoveel hindernissen, blokkades en vertragingen veroorzaken dat de Zuidlimburgse infrastructuur nog alleen maar lijdenswegen kent, waarvan je je als inwoner van dat gebied beter heel ver kunt houden. Omdat een verblijf op en in die litanie je de adem beneemt en niet anders dan heel slecht voor je hart en je stemming kan wezen.
robschimmert 
Ik kan het alleen maar met je eens zijn. Daarom verdwijn ik meestal over de grens, daar is het plotsklaps een stuk rustiger. Hier doe je tegenwoordig over de mergelland route twee dagen en moet je onderweg overnachten…
Ik denk dat ik die twee weken die ik daar mijn vakantie doorbracht, Meer heb geergert aan de wielrenners, dan aan de automobilisten, Want zij komen van lings rechts en meestal met zijn 4 en naast elkaar, Waar je als toerist dan maar rekening mee moet houden, Maar een ding is zeker het is een prachtige omgeving š misschien hoorden we dan toch ook bij de dagje mensen en genieten van de natuur om ons heen, Wat we zo hard nodig hebben
Vr gr Janny
Hier is het ’s avonds zwijntjes kijken in de eerste versnelling. Ik snap wat je bedoelt, al is het meestal niet op doorgaande wegen.
Z-Limburg is ook erg dicht bevolkt, dat speelt ook mee. Rustig rijdenis het daar niet nee.
Ik wil je ellende niet ontkennen door met meer ellende te schermen, maar ƩƩn keer met Oerol op Terschelling proberen je dagelijkse boodschappen te doen terwijl je geen zeeƫn van tijd hebt. En de langzaam rijdende gast in Limburg ervaar je voortaan als kleine ergernis.