Na onder de hand zoveel opinies, beschouwingen en commentaren wordt het wel weer eens tijd om aandacht te schenken aan de inwendige mens. Ik heb een recept in handen gekregen dat gezien de eenvoud en ook de voedzaamheid ervan wel uit grootmoeders tijd moet stammen, maar intussen door alle pasta’s en Aziatische of andere exotische gerechten vergeten zal zijn geraakt. Ten onrechte. Want er is helemaal niks mis mee en doet zelfs goed op een warmere dag heb ik ervaren, omdat het namelijk meer dan voldoende zouten en mineralen bevat waar het lichaam dan juist zo’n behoefte aan heeft. Rekening moet ermee worden gehouden dat de vermelde hoeveelheden afgestemd zijn op de bereiding van een maaltijd voor twee personen. Benodigd daarvoor zijn:
– zes aardappelen
– drie handjes sperziebonen
– 250 gram magere spekreepjes
– twee uien
De aardappelen en sperziebonen worden op de geregelde wijze schoongemaakt en gekookt. De uien worden geschild en in blokjes gesneden en samen met de spekreepjes op hoog vuur gedurende zeker vijf minuten zodanig bereid dat de uien goed glazig zijn en de spekreepjes echt aangebraden en in enige mate verkleurd zijn. Hierna een flinke scheut azijn toevoegen en het geheel even onder hoog vuur goed omroeren. Vervolgens kunnen de aardappelen en de sperziebonen, als ze tenminste gaar zijn, aan de spekreepjes en uien toegevoegd worden. En dit geheel, terwijl het op laag vuur staat, mengen, waarna een stevig en tegelijk smakelijk maal gereed is en opgediend kan worden.
robschimmert 