Het lot van senioren in Weert

Als je in Weert ouder dan 74 bent en je wilt van je burgerschap meer maken dan alleen maar die paar rondjes stemmen in de vier jaar, dan heb je in die plaats dikke pech gehad als het aan het College van Burgemeester en Wethouders ligt. Want dat heeft in haar grenzeloze wijsheid en naadloos gevoel voor de polsslag van de tijd gewikt en beschikt dat het beter is dat inwoners die de 74 jaar zijn gepasseerd, niet meer de leeftijd hebben om nog een stembureau te bemannen. Omdat zo’n hele dag toch een stevige zit is, omdat er op die plaats nogal wat accuratesse wordt gevraagd en uiteraard concentratie en omdat dat kwaliteiten zijn die met het ouder worden achteruit gaan, leek het de vroede vaderen van Weert van wijsheid getuigen om vrijwilligers die die leeftijdsgrens van 74 overschreden hebben, niet meer uit te nodigen om plaats te nemen op een stembureau. En uiteraard is hier helemaal geen sprake van leeftijdsdiscriminatie, aldus dat College. Hoogstens van een inzicht dat verworven is in de praktijk van alledag, zoals er best wel ouderen zijn die hun mannetje nog behoorlijk staan ook al zijn ze 75 en nog ouder, erkent dat gemeentebestuur, dat zich kennelijk niet kan en wil losmaken van dat beeld dat een senior nog alleen maar kan nalaten en achteruit gaan.

Waardoor hij nog wel goed is om zijn stem uit te brengen maar verder geen wensen en pretenties moet hebben ten aanzien van participatie in het democratisch proces als we de gedachtengang van B & W van Weert tenminste een beetje kunnen volgen. Wat dan meteen zou betekenen dat in hun ogen de mogelijkheid voor deze ouderen om in een gemeenteraad gekozen te worden ook uitgesloten moet worden geacht omdat ze daarvoor ook niet meer capabel zouden zijn, omdat dat wel wat meer van ze vraagt dan op neen stembiljet een hokje rood te maken. Waarmee er in Weert dus behoorlijk achter de feiten wordt aangehold en men daar kennelijk de ontwikkeling van inzichten over de groeiende vitaliteit bij ouderen totaal heeft gemist. Weert blijkt zo zijn eigen werkelijkheid te hebben onder aanvoering van een burgemeester die van D’66 – huize is en van wie juist het tegengestelde verwacht zou mogen worden, namelijk de promotie van burgerparticipatie. Maar gezeten op het pluche blijken alle idealen in een ommezien als sneeuw voor de zon te zijn verdwenen en ingehaald door de beperkingen van de eigen aard en praktijk, zoals deze Jos Heymans heeft laten zien en zich daarmee alleen maar blameerde.

Advertentie