Het begin van VPRO’s ‘Zomergasten’ maakt mij ieder jaar weer weemoedig omdat het eigenlijk het einde van de zomer aankondigt en inluidt. En dat gevoel heb ik dit jaar des te meer omdat de zomer in feite pas een paar weken op gang is, nadat we niet eens van een fatsoenlijke ouverture daarop in de vorm van een passend voorjaar hebben mogen genieten. Het was immers tot eind juni kou, wind, regen, kommer en kwel. Alsof er maar geen eind aan de winter en herfst wilde komen. Dus zou ik nu al weer de zomer moeten uitluiden onder begeleiding van Wilfried de Jong? Wat op zich geen temptatie hoeft te zijn, als hij al niet als eerste gast Hans Teeuwen bij ons thuis binnen brengt. En daar wilde ik toch maar even niet bij zijn. Ik kan mij aangenamer gezelschap voorstellen dat mij op weg helpt naar het eind van deze nog veel te korte zomer. Niet dus deze mensenhater en provocateur die onder het mom van cabaret pretendeert grappen te maken en mensen terug bij zichzelf te brengen. Mij dus zeker niet omdat ik in deze man niets zie of terugvind dat mij aan gevoel en warmte doet denken, dat sympathie bij mij oproept, laat staan dat ik naar zijn komst en geluid uit zou zitten kijken.
Het enige dat ik in Teeuwen tot nu toe en in alle jaren dat hij zich op tv presenteert, heb gezien, is een man die te nadrukkelijk toont dat hij het niet met zichzelf heeft getroffen en het daarom des te prettiger vindt dat hij op handen wordt gedragen in die hele kleine kring van happy few die het net als hij allemaal zo goed begrepen heeft en daarmee de verachtelijkheid van de grote massa wat graag onderlijnt. Niet uitgesproken, maar tussen de regels door valt dit telkens weer uit de performance en het gedrag van Teeuwen af te lezen, waarvan kijkend Nederland ook vanavond zonder twijfel weer getuige zal zijn. Want laten kan hij het niet, omdat het provincialisme hem, afkomstig als hij uit Budel is en blijft, in de weg blijft zitten. Daarvoor is zijn talent niet groot genoeg, maar zijn ego en eigendunk des te meer. Vandaar dat ik de eerste aflevering van ‘Zomergasten’ als het even kan aan mij voorbij laat gaan en wacht op de komst volgende week van schrijfster Nelleke Noordervliet. Omdat ik nog even dat ware zomergevoel wil vasthouden, maar bovendien die vreselijke bal die Teeuwen is, liefst ongezien aan mij voorbij laat gaan. Om het vooral voor mijzelf nog even leuk te houden.
Heel erg raak Rob, zo goed had ik het nooit kunnen verwoorden, maar dit is ook (mijn visie op) Teeuwen ten voeten uit.
Hij komt over als iemand die krampachtig grappig probeert te zijn en probeert te sjôkéren met “Youp van ’t hek in het kwadraat”, zonder te zien dat iets dat z’n kracht verloren heeft ook in het kwadraat niet meer lachwekkend is.
Maargoed, moet hij weten. Ik zap gapend verder.
Ik zal er over een paar dagen doorheen zappen, misschien zit er bij toeval nog iets interessants tussen. Als persoon zie ik Teeuwen, maar ook Maassen (waar ik hem vaak mee verwar) niet graag. Budel en Zijtaart verklaren daarbij veel. Ooit maakte de VPRO Radio Bergeijkkk, wat een prima vooroordeelbevestigende parodie was op dit soort types. (Youp vind ik overigens ook niets. Wat dat betreft mogen we blij zijn met Amhali en tegenwoordig Pieter Derks.)
Ik heb het gisteravond bekeken en was er binnen een kwartiertje doorheen. Teeuwen vond ik erg mak en genuanceerd voor zijn doen. Wilfried moest duidelijk wennen en had het zichzelf niet gemakkelijk gemaakt met een dergelijke gast. Veel platgetreden paden, die ik stuk voor stuk heb doorgespoeld. Uiteindelijk bleef ik nog het langste hangen bij een filmpje van Buster Keaton, waar Teeuwen aardige aanvullende info over had.
In totaal vond ik het zeer matig en ruim onder het niveau van de gemiddelde Zomergasdtuitzendingen. Dat lag vooral aan degene die bedacht heeft om Teeuwen voor zo’n lange zit uit te nodigen. Met een dergelijke gast kan je dit of nog erger verwachten. De kans op een positieve meevaller is met Teeuwen uiterst klein. Alleen de kleine groep mensen die Teeuwen aanhangen doen ze hier hooguit een plezier mee en ook sommige mensen die alles wat in Zomergasten komt geweldig vinden.
Ik heb een stukje gekeken. Vond hem vooral erg beweeglijk, overactief, ADHD-erig. Heb het wel opgenomen, misschien kijk ik nog eens de rest.
Hoewel een groot fan van Wilfried en een liefhebber van het programma sla ik deze aflevering over omdat ik Hans T. een lul vind. Waarom deze man überhaupt aanhangers heeft is me werkelijk een raadsel. Na het horen van luttele seconden van het geraaskal van T. is de moed me al zo diep in de schoenen gezonken dat gespecialiseerde reddingswerkers dagen nodig hebben me weer aan de oppervlakte te krijgen.