Het was de afgelopen drie weken genieten geblazen tijdens de Avondetappe als Joost Prinsen door Frank Heinen opgetekende wielerverhalen voorlas. Natuurlijk is de wielerwereld met zijn heldendom en romantiek een broedplaats daarvoor, maar dat betekent niet dat andere sporten dat soort geschiedenissen niet zou kunnen leveren. Neem 
alleen al de voetballerij, waarin zulke verhalen ook voor het oprapen liggen. Een heb ik er al bij de hand. Dat gaat over de op zijn zachtst gezegd merkwaardige verdwijning, of was het misschien toch verwijdering, van Werner Schaaphok uit de Ajax – selectie in 1965 door de net aangestelde trainer Rinus Michels. Werner Schaaphok werd in 1941 als Werner Glanz in Duitsland geboren. Hij ging met zijn moeder na haar scheiding mee naar Nederland, waar hij de naam van zijn stiefvader Schaaphok kreeg. Hij ging bij de pupillen van Ajax spelen en was zo talentvol dat hij in 1959 zijn debuut in het eerste mocht maken. Daarop volgden tot 1965, dus tot zijn 24e jaar, nog 165 wedstrijden als rechtshalf. Hij was een vaste waarde in een elftal met onder andere mannen als Bennie Muller, Bertus Hoogerman, Sjaak Swart en Co Prins, waarvan de laatste vooral bekend stond om zijn typische geintjes waarvan Werner Schaaphok ook het slachtoffer zou worden. Want Cootje ging met hem een weddenschap aan die hem als mooie jongen de voetbalkop zou kosten.
Hij daagde hem namelijk uit om de vrouw van de Ajax – voorzitter Jaap van Praag, de toen bekende assistente van quizmaster Theo Eerdmans, Maud te versieren. Wat hem kennelijk zonder slag of stoot lukte omdat daaruit een affaire ontstond die toentertijd een min of meer publiek geheim in Amsterdam was, maar wel leidde tot de echtscheiding van van Praag en Maud. Met als volgend slachtoffer Werner Schaaphok die in eerste instantie voor twee duels werd geschorst en uit de Ajax – selectie verwijderd om daarin niet meer terug te keren toen er voor hem door Michels een adequate vervanger was gevonden in de persoon van Frits Soetekouw, hoewel deze zeker niet zo talentvol was als Werner Schaaphok. Die kon na zijn 165 wedstrijden bij Ajax zijn biezen pakken en op zoek gaan naar een nieuwe club. Wat maar heel moeizaam in zijn werk ging. Hij speelde nog vier jaar bij tweede – en derderangs clubjes in Nederland na een uitstapje van een jaar naar de Verenigde Staten, om op zijn achtentwintigste zijn voetballoopbaan te beeindigen. Die was vroegtijdig op een dood spoor terecht gekomen. Dankzij Co Prins en opspelende hormonen. Zo luidt het verhaal dat destijds de ronde deed en waarvan het er nauwelijks toe doet of het wel of niet waar was. Omdat het fraai genoeg is om gememoreerd en verteld te worden.
robschimmert 