Als er ergens een treurig stemmend achterhoedegevecht wordt geleverd, dan is het wel op het gebied van de postbezorging. Elke maatregel die momenteel door PostNL, de rechtsopvolger van de voormalige Koninklijke PTT, wordt genomen, kan alleen maar gekenschetst worden als een doekje voor het bloeden, dat onvermijdelijk moet optreden bij een naderend definitief einde van dat bedrijf. Nog even en het woord ‘postbode’ krijgt ook zijn welverdiende plaats in mijn rubriek ‘Tien van Toen’. Want zie nog maar koek te bakken van en hoop te putten uit het beleid van dit postbedrijf, dat namelijk alleen maar aanknopingspunten biedt voor de konklusie dat het slechts bezig is met overleven en haar einde uit te stellen. Meelijwekkend en bijna tragisch zijn alle pogingen te noemen die niet kunnen voorkomen dat het spoedig gedaan zal zijn met PostNL. Of bestaat er ergens de illusie dat het overschilderen van de brievenbussen van dat vroegere rood naar dat zogenaamde eigentijdse oranje iets met modernisering te maken heeft? Opschaling van de huisstijl werd het genoemd, waar het al meer weg had van het paard achter de wagen spannen en ook nog de vertaling leek van de verzuchting dat er beter ten halve gekeerd kon worden dan ten hele gedwaald.
Want het bleek dus niets meer dan een slag in de lucht te zijn geweest, nu deze week het besluit afkwam dat de helft van die pas overgeverfde brievenbussen de schroothoop op konden, dit in het kader van de noodzakelijke kostenbeheersing. Zoals ook het aantal servicepunten zal worden gehalveerd. De goede verstaander weet dat dit de duidelijke tekenen zijn van het inslaan van de weg naar het einde, dat erin zal bestaan dat post niet meer bezorgd wordt, maar op een enkel punt afgehaald kan worden. En verder kan PostNL alleen nog zorgen voor de begeleiding van de poststromen, die toch lopen zoals ze lopen omdat de moderne consument dat wil. Voor het overige heeft dat bedrijf geen enkele waarde meer toe te voegen of ze zou moeten besluiten om haar koeriersdiensten verder uit te bouwen, omdat dat toch de toekomst is met de groei van het on line boodschappen doen. Maar zoals het er nu naar uitziet, lijkt PostNL dat ook te zijn of te willen vergeten, omdat slechts het nu en het verleden altijd relevant voor dat bedrijf zijn geweest. Met als treurig gevolg het huidige achterhoedegevecht dat niet te winnen is omdat de tijd en nog meer de snelheid daarvan altijd die strijd in haar voordeel beslecht.
robschimmert 
Raar toch, terwijl je in de VS je uitgaande post gewoon in je eigen postvak buiten kunt leggen en die voor je opgehaald wordt.
Met dat oranje spuiten van die postbussen was ik het ook al niet eens. Alles moet tegenwoordig ineens in die goedkope rotkleur, meesurfend op het nationalisme van de laatste tien jaar.
En TNT dan? Was dat ook een tussenfase? Bedrijven die steeds van naam en kleur veranderen wantrouw ik sowieso.
Ach, wie krijgt er nog een brief, ik zelden. Het meeste in de bus is ondanks een nee/nee sticker allemaal reclame of mensen die je wat willen aansmeren.
Vandaar dat tragische achterhoedegevecht…
Het gekke is dat ik tegenwoordig zo’n 4 postbodes per dag door de straat krijg en allemaal hebben ze een handje materiaal. Dwz PostNL is veel klanten kwijtgeraakt aan Sandd en de regiopost en die worden aangevuld met wat courierbusjes van UPC e.d. De meeste post van gemeentes of lidmaatschappen gaat niet via de rode (bij ons zijn ze nog altijd rood) brievenbus.
Als ze brievenbussen halveren, dan bedoelen ze niet dat ze hier in de stad van 2 naar 1 gaan per locatie, maar dat de helft van de locaties verdwijnt en mensen verder moeten lopen. Vooral voor hun vaste klanten, de oudere klanten, is dat niet handig en levert dat nog minder brieven en kaarten op.
Daar zijn overigens al jaren oplossingen voor voor mensen die in een ziekenhuis of verzorgingshuis wonen. Daar kan je gewoon de brief in een eigen bus doen en iemand van die instelling brengt het later naar de gewone brievenbus. Deze optie werkt echter niet voor de veelvoud aan mensen in een aanleunwoning. Bij die plekken zou ik de bussen laten staan.
In landen waar de post niet goed werkt geeft men ook brieven en pakjes mee aan reizigers die toevallig de kant van de geadresseerde opgaan. Ik denk dat het bij ons op den duur ook weer zo wordt.