Deelname aan het verkeer in Nederland, zeker door middel van een auto, is veel minder een vanzelfsprekendheid dan in zijn algemeenheid wordt aangenomen, als daar tenminste nog over wordt nagedacht. We accepteren eigenlijk elke blokkade, financieel of materieel, die wordt opgeworpen om ons de lust daartoe te ontnemen. We doen maar, want we moeten zo nodig of we kunnen kennelijk niet anders. Zie maar eens hoe je wordt leeggeschud voordat je je al een centimeter hebt verplaatst. Het begint met de aanschaf van de auto waarop BPM moet worden betaald, een belastingheffing die er dus al niet om liegt. Daarna is de autobezitter verplicht motorrijtuigenbelasting te betalen en ten slotte wordt er ook nog eens stevig accijns geheven op elke liter benzine of diesel die wordt gebruikt voor de verplaatsing per auto. Kortom, er wordt een stevige dot geld betaald om auto te kunnen rijden. En uiteraard krijgen we daar goede wegen voor terug. Maar in feite nog veel meer, heb ik gisteren gemerkt toen ik ergens aan de zuidkant van Maastricht moest zijn, wat van mijn huis uit een autorit van 15 kilometer betekende. Dat traject kon ik dus afleggen over goede wegen. Daar valt absoluut niets op af te dingen. Wat dat betreft kreeg ik echt waar voor al mijn belastinggeld, maar, merkte ik, ook nog veel meer, omdat de overheid mij ook tegen mijzelf en mijn medeweggebruikers wil beschermen. Met als gevolg een aantal veiligheidsvoorzieningen en snelheidsremmers waar je U tegen zegt.
Maar waarvan je je tegelijk afvraagt of dat allemaal nog ergens toe dient. Of zijn 6 rotondes, 14 verkeersdrempels, 1 verkeerslicht en 7 sluizen op een afstand van die 15 kilometer niet een beetje overdreven? Ik vind van wel, terwijl ik mij tegelijk afvraag of een deel van die daaraan besteedde gelden niet nuttiger ingezet hadden kunnen worden. Te meer omdat diezelfde overheid ook niet te beroerd is om op datzelfde trajekt dat dus al vergeven is van voorzieningen om elke snelheid uit het verkeer te halen, ook nog links en rechts camera’s op te hangen om als het even kan die weggebruiker die het desondanks in zijn hoofd haalt toch sneller dan de toegestane limiet te rijden, flink wat euro’s lichter te maken. Terwijl er bovendien genoeg bomen langs dat hele traject staan waarachter de sterke arm van de dorpsveldwachter zijn lasergun kan richten op de automobilist die nog kans heeft gezien om door alle mazen van het net van die wantrouwende overheid te glippen. Waarmee dat laatste restje van de eventuele illusie verdwijnt dat auto rijden nog zoiets als een vrijheidsgevoel geeft. Verre van dat. Het is eenzelfde temptatie geworden als de verplaatsing met het openbaar vervoer, met als enig verschil en mogelijk voordeel dat je je ongenoegens nog hardop kunt uiten. Wat je in de trein of in de bus toch beter kunt laten. Voor de rest zijn de snelheden langzamerhand echt gelijk geworden.
robschimmert 
Het grote verschil n tijdsfactor met openbaar vervoer blijft dat je met de auto kunt vertrekken op elk moment dat je wilt, en dat je van voordeur tot voordeur gaat. De pure rijtijd verschilt inderdaad niet, maar het kostte mij van deur tot deur zo’n anderhalf uur om van Eindhoven naar het ouderlijk huis in Beek te reizen (als de Rover weer eens in onderhoud was), terwijl dat met de auto slechts een uur is.
Bereken ook eens het aantal camera’s, laserguns, verkeerslichten, sluizen, drempels en rotondes dat je op dat traject tegenkomt en corrigeer dat per auto verkregen plezier daar eens mee. Waarmee ik overigens geen pleidooi houd voor reizen per trein dat namelijk zeker zo’n grote ellende is.
Daarom is Oostenrijk zo’n mooi land, vrijwel geen verkeersdrempels, ik ben ze in ieder geval niet tegengekomen.