Het is een van de grootste valkuilen die bij het ouder worden hoort. Waar ik dan direkt aan toe moet voegen dat ik dat zo ervaar omdat het anders wel eens een onterechte generalisatie zou kunnen zijn, zeg ik met een vette knipoog en tegelijkertijd in het bewustzijn dat ik mij hiermee ook al op de rand bevind. Want ironie, waar deze opmerking duidelijk onder gerangschikt moet worden, kan zo maar gemakkelijk verschuiven naar cynisme, als de goede toon niet gevonden wordt en het vooral naar dat beter weten neigt, naar dat altijd aanwezige surplus aan kennis dat ook nog eens nadrukkelijk uitgedragen wordt als zijnde de resultante van levenservaring, van het alles al eens gezien en meegemaakt hebben. Waarmee veel doodgeslagen wordt en dat eeuwige gelijk ook iets knorrigs krijgt zoals dat met name ten toon wordt gespreid door die twee narrige Muppets in hun loge, die altijd weten waarover het gaat en dus hun vanzelfsprekende commentaar hebben dat niets meer toevoegt en daarmee des te irritanter wordt.
Waar de senior onherroepelijk ook in verzandt als hij evenzo niets meer kan laten passeren zonder daar een mening over uit te spreken vanuit het besef dat hij het gelijk aan zijn zijde heeft en dat ook nog eens naar zich toe wil halen, naar die kring, waarin hij maar is rond blijven draaien zonder zich er bewust van te zijn dat er daaromheen toch veel is veranderd en gewijzigde dimensies zijn ontstaan die een andere kijk op de loop der dingen vragen. Lukt dat namelijk niet, dan ontstaat de gerede kans dat dat ooit eens verworven gelijk met het daarbij behorend inzicht zich alleen maar met zichzelf blijft vermenigvuldigen om uiteindelijk een dood spoor te scheppen op een bodem die het meest vruchtbaar is voor het tot leven komen van cynisme. Waarna men vanzelf uitgepraat raakt, omdat er nergens gehoor wordt gevonden. Zo is het onvermijdelijk lot voor die oudere die de werkelijkheid van het nu, van de tegenwoordige tijd niet meer kent, omdat hij in het verleden is blijven leven en dat ook koestert omdat hij toen zijn gelijk heeft gevonden, precies zoals die ouwe knorrepotten van Muppets hem dat voordeden.
Troost je, Waldorf en Statler zijn de leukste uit de muppetshow. Nou ja, misschien op animal na.
Ik ben me nog van geen kwaad bewust en sta nog volop in het leven. Wellicht is gewoon door blijven werken wel een zegen…