Ook aan mij is het gisterenavond niet gepasseerd. Ik was een van die 5,7 miljoen Nederlanders die het Eurovisie Songfestival in al zijn niksigheid zag voorbij trekken. Er was geen voetbal noch hadden we bezoek. De zaterdagkranten waren al uitgelezen. Dus wat doe je dan? Precies! Televisie kijken en je vooral verbazen over alle muzikale rommel die in nog geen anderhalf uur is samengeperst en ook nog eens een paar keer wordt herhaald om iedereen te helpen de goede stem uit te brengen. Hoewel dat eigenlijk helemaal niet nodig zou zijn, heb ik weer eens gemerkt bij het bekendmaken van de punten door de respektievelijke jury’s van alle 39 Europese landen. Omdat het gewoon een ratjetoe is en bol staat van vriendjespolitiek, waarbij het motto vooral van toepassing is dat je beter een goede buur kunt hebben dan een verre vriend om die tien en twaalf punten te kunnen verspijkeren. Met de Oosteuropeanen als de kampioenen in dat onder hetzelfde hoedje met elkaar spelen. Waardoor de rotzooi uit die hoeken steeds toonaangevend kan zijn en je van heel bijzondere huize moet zijn om dat gecomplotteer te kunnen overtroeven.
Zodat een klein land als Nederland er helemaal niet aan hoeft te denken om in die sfeer van handjeklap ooit aan de bak te komen. Tenzij de Europese eenwordingsgedachte, de macht van Brussel ook eens zichtbaar zou worden gemaakt tijdens zo’n festival, als de EU – landen ook een blok zouden vormen zoals de voormalige landen van het Warschau Pact dat nu al jaren aaneen doen, elkaar aan de successen, punten en eerste plaatsen helpen en al die andere deelnemende landen die nog in hun eigen kracht geloven, in al hun naïveteit voortdurend met lege handen laten staan, dus het nakijken bezorgen. Wordt het geen tijd om hier werk van te maken, was de gedachte die bij mij bij dat kijken snel post vatte. Van Rompuy en zijn consorten in de Europese Commissie zouden zich voor eeuwig nuttig kunnen maken als ze dat front konden vormen waardoor die Oosteuropese kongsi ongedaan gemaakt werd om zo de overwinningen van dat Songfestival weer daar terecht te laten komen waar ze thuis horen, dus in het echte Europa. Het zal die Warschau Pact – landen en die Kaukasus – republieken leren wat hun plek is. Dat oude tijden maar weer snel herleven en mijn heimwee daarnaar bevredigd wordt. Dankzij de macht van de EU, die we hier juist zo goed kunnen gebruiken. Dat dan weer wel!
robschimmert 
Het moet bij mij wel erg zijn, geen letter meer in huis, geen enkel ander tv programma, geen gesprekspartner, geen handwerkje, niks, nee, dan zou ik er nog niet voor kiezen dan in godsnaam maar naar het songfestival te kijken.
Het was weer vreselijk. Nederland geeft België de 12 punten en België geeft ze weer netjes terug. Dat terwijl het om matige liedjes ging. De Scandinavische landen geven elkaar ook elk jaar de punten, Roemenië-Moldavië kan ook 1 land worden en de grappigste is Finland-Estland-Hongarije die jaarlijks met elkaar aan puntenruil doen. Qua taalgroep is dat te verklaren, maar ze doen het ook als er in het Engels wordt gezongen. Gelukkig kon Griekenland dit jaar niet de volle 12 punten aan het Griekse deel van Cyprus geven, omdat Cyprus de finale niet haalde.
In het algemeen is het gebied rond Kopenhagen de laatste jaren de winnaar. Oslo won, Hamburg won, Malmö won en nu wordt het weer Kopenhagen op nog geen uurtjke fietsen over de Sontbrug. Gelukkig dat Azebadjan (die ik dit jaar de beste vond) tussendoor ook een keertje mocht winnen.