Hoewel ik al mijn hele leven verslingerd ben aan de partij, blijf ik mij er bij herhaling toch ongemakkelijk door voelen. Op gezette tijden bezorgt zij mij pijn in de buik en weet ik ook niet hoe ik ermee verder moet. Om de zoveel tijd is het wel raak en is het weer zo laat. En zo gaat het in feite al vijftig jaar maar door zonder dat ik er mij los van kan maken. Waarschijnlijk omdat ik toch te zeer met haar gedachtengoed, haar historie ben behept en doordrenkt. Wat niet wegneemt dat je er af en toe behoorlijk moedeloos van wordt en menige keer in stilte wenst dat het eens anders zou lopen. Zoals nu weer na gisteren na haar congres in Leeuwarden, waar de verwarring alom heerste en het opnieuw alle kanten op kon gaan met de PvdA. Waarbij ik wel zo eerlijk ben om nu eens niet naar de partijbonzen te wijzen, maar naar de bonte verzameling congresgangers die kans zag om in een half jaar tijd radicaal van standpunt te veranderen. Met dank aan de partijdemocratie die er van voorzitter Spekman zo nodig moet wezen. Met alle gevolgen van dien. Want zie het maar eens gerijmd te krijgen dat dat hoogste orgaan van de PvdA, het partijcongres, ergens in oktober 2012 haar fiat gaf aan het door Diederik Samsom gesmeedde regeerakoord.
Om vervolgens ruim een half jaar later op een onderdeel ervan een radicale wijziging te bepleiten, waarvan vermoed kon worden dat de coalitiepartner, de VVD, daar nooit akkoord mee kon gaan, te meer daar die partij al de nodige veren in de tussentijd had moeten laten. Waarmee Samsom in feite met een onmogelijke opdracht op pad werd gestuurd, een opdracht die hij dus wel moest weigeren. En volkomen terecht omdat het door het congres ingenomen standpunt weliswaar getuigde van de juiste emotie, maar tegelijk ook van falend inzicht in de politieke verhoudingen en gespeend bleek van ieder tactisch inzicht. Zodat die bijeenkomst in Leeuwarden uiteindelijk slechts een papieren tijger heeft opgeleverd, want zonder betekenis voor de landelijke politiek, maar wel weer eens de sfeer binnen de PvdA op scherp heeft gezet en verpest. Wat de zoveelste keer in al die jaren is. Waardoor ik zo langzamerhand doodmoe begin te worden van dit soort partijcongressen, die maar niet van hun amateuristisch imago af willen komen en het meest blijven lijken op speeltuinen.
robschimmert 
Al die leden die tegen hebben gestemd moeten gewoon de partij verlaten, maar dat zal wel weer niet gebeuren. Ze blijven er gewoon intrappen, blijven denken dat de PvdA haar mooie praatjes ook maar voor één keer in daden om zal zetten. Dat gebeurt al sinds Wim Kok niet meer. Ze hadden om te beginnen geen regering met de VVD moeten vormen.
Volgens mij is er geen serieus alternatief geweest behalve dan opnieuw verkiezingen te houden. Daarvan uitgaande, dus van de bijna-onontkoombaarheid van deze coalitie, vind ik wel dat ze tot nu toe een interessante aanzet is geweest tot een andere vorm van politieke samenwerking. Niet meer zo’n dichtgetimmerd regeerakkoord waardoor de oppositie voor tijden monddood is gemaakt. Maar deelakkoorden en op onderdelen samenwerking met oppositiepartijen. Waardoor naar mijn mening een nieuwe dynamiek in de politiek is of kan ontstaan. Of ben ik nu te voorbarig c.q. te optimistisch?
Dat niet-dichtgetimmerde vind ik ook mooi, ja. Maar iok meende dat Samsom nu juist in de Kamer was blijven zitten om het onversneden PvdA-geluid te kunnen laten horen.
Maar het is wel mooi dat je je verbonden voelt met een partij. Ik heb dat niet en moet elke verkiezing weer nadenken.
luister naar de stem des volks, juist als er sprake is van voortschrijdend inzicht is en verloochen je principes niet waar solidariteit en humaniteit in het geding is. Samson en fractie terug naar de onderhandelingstafel om het geschonden sociale gezicht nog enigszins te redden. En vooral geen politieke spelletjes spelen want daar is meneer samson erg goed, zeg maar geslepen in.
Een nieuwe bredere coalitie smeden en vooral waken dat de afbraak van de verzorgingsstaat niet nog verder gaat. Werklozen aller landen verenig U want een punt van no return is bereikt. En nu op naar de eerste mei !!!
Zie mijn reaktie op Laurents commentaar. Hernieuwde onderhandelingen lijkt me in de gegeven omstandigheden verre van wenselijk omdat het resultaat voorspelbaar is. Namelijk einde verhaal met dit kabinet, nieuwe verkiezingen, waardoor we nog meer in de aap gelogeerd zijn.
Ik ben het niet vaak met je eens, maar deze keer wel.
Politiek bedrijven werkt in deze tijd alleen nog op de manier hoe Rutte het doet. Alles weglachen en je eigen zin doordrijven en inhoudelijk nergens op ingaan. Anders wordt je weggehoond door iedereen op social media. Je kunt je geen misstap meer veroorloven. Rutte wel, want die gaat er gewoon niet op in. Het is een rottijd, wat dat betreft.