Het blijkt dus echt waar te zijn. Met het vorderen van de jaren in de eenentwintigste eeuw is de klok gewoon teruggedraaid in Nederland. Hebben we een tijd lang de illusie gehad dat de emancipatie, het gelijkheidsbeginsel echt wortel had geschoten, dan zijn we de laatste tien jaar er achter gekomen dat wij onszelf met dat geloof of die overtuiging toch mooi voor de gek hebben gehouden. Want er is niets van terecht gekomen. Niet dat de rangen en standen van vroeger, toen ze bepaald werden door geboorte en komaf, weer in het leven zijn geroepen. Maar wat wel duidelijk is, is dat er nieuwe scheidslijnen door onze samenleving worden getrokken, welke door het beleid van de kabinetten van de laatste jaren alleen maar scherper worden. Met de afbraak van de sociale zekerheid, de oprukkende privatisering van de publieke domeinen is er een nieuwe maatschappelijke ordening aan het ontstaan waarbij er levensgrote verschillen zijn te ontdekken tussen ten eerste de haves en have-nots, tussen de mensen met werk en de werklozen, maar ook tussen de mensen met een regulier inkomen en de klasse van rijken en puissant rijken welke steeds groter aan het worden is.
Evenzo wordt de onderkant van de samenleving alsmaar drukker bevolkt met bijstandstrekkers en echt behoeftigen. Een tweedeling die een feit kan worden onder andere omdat dat bindmiddel dat solidariteit heet, langzamerhand steeds meer onder druk komt te staan en ieder nog alleen voor zichzelf is aan het zorgen. Waarmee de verhoudingen zoals die in late negentiende eeuw al bestonden, weer in ere zijn hersteld en de twintigste eeuw met al zijn bewegingen voor niets kon zijn gepasseerd, met dien verstande dat ze per saldo niets teweeg heeft gebracht voor die grote delen van de bevolking die nu ook op een houtje mogen bijten. Voeg daar dan nog eens de Oranjegekte van deze maand aan toe, met zijn Koningslied, de Koningsspelen en alle andere vormen van idiotie om aanhankelijkheid aan het Huis van Oranje te betuigen en de cirkel is rond, met dien verstande dat wij met ons allen terug in het jaar 1898 zijn toen het land ook al op zijn kop werd gezet omdat er een troonswisseling plaats vond. Wat eens te meer duidelijk maakt dat we er in honderdvijftien jaar tijd op de keper beschouwd nauwelijks wijzer op zijn geworden.
Ja, dat heeft rechts goed voor elkaar gekregen, het ondermijnen van die solidariteit. De volgende stap is het verkleinen van de overheid, want niemand wil daar dan nog geld aan uitgeven, en de weg ligt helemaal open voor elke multinational of grootverdiener. De race to the bottom voor de gewone werknemer is begonnen.
In plaats van moderne mensen met verstand zijn we de medemens de grond in aan het boren. We gaan inderdaad hollend achteruit. Zeker als ook de grensrechters al het heft in eigen handen gaan nemen. Verloedering van normen en waarden.