Waar onze regering en onze volksvertegenwoordiging in deze barre economische tijden, in deze langdurige periode van crisis al niet mee bezig zijn. Je zou hopen en verwachten met de hoofdzaken om het schip van staat een beetje varende te houden. Nou, wie dat mocht hebben gedacht, is gisteren wel heel rauw uit de droom geholpen. Want wat blijkt? Onze bestuurders op het Binnenhof zijn er bepaald niet vies van om zich uitgebreid en uitvoerig met de details van onze samenleving bezig te houden. Ze blijken hun neus tot in de scharnieren en plinten ervan te steken, waarbij maatschappelijke relevantie er zo te zien nauwelijks toe doet. Dat zijn de eerste konklusies die te trekken vallen uit het feit dat de vangst van de wolhandkrab de afgelopen dagen hoog op de politieke agenda heeft gestaan en dientengevolge ook heeft geleid tot een pittig en meer dan diepgaand debat. Want het 
ging zo te zien, als we het betreffende bericht mogen geloven wel ergens over. Namelijk over vangen of niet vangen, omdat daarbij nota bene de volksgezondheid in het geding zou zijn. Waarmee natuurlijk meteen alles belangrijk wordt gemaakt en het pietluttigste detail, mits het maar opgeblazen wordt, de proporties van voorpaginanieuws krijgt.
Wat hier dus is gebeurd. Want het ging uiteraard nergens over, met dien verstande dat de Tweede Kamer een vangstverbod wilde schrappen en het kabinet niet, waarbij het twistpunt was of de diertjes, waarvan niemand tot nu toe zal hebben gehoord, zich al of niet in vervuild water bevinden. Wat er volgens de Tweede Kamer in het geheel niet toe doet omdat de bevolkingsgroep bij wie die wolhandkrab in de smaak valt, de Chinezen, daar uitsluitend verlekkerd op is vanwege het witte vlees dat het bevat. Waartegenover het kabinet dus het argument aanvoert dat Chinezen het hele dier eten met als gevolg dat daardoor hun gezondheid gevaar loopt en de vangst ervan verboden moet blijven worden. Behoorlijk belangrijk allemaal, ware het niet dat ik nog nooit van het dier noch van het hele probleem had gehoord, dat zowaar een halszaak in de politiek blijkt te kunnen zijn. En om die kwestie toch meer handen en voeten te geven, staat de wolhandkrab hierbij afgebeeld. Want voordat we het echt in de gaten hebben, haalt het het Achtuur Journaal, Buitenhof of pagina 3 van de NRC dan wel hebben we er nieuwe verkiezingen aan te danken. Omdat je het met de politiek in Den Haag nooit weet.
robschimmert 