De krabbelaars van ING

De topbestuurders van ING verdienen zo weinig in vergelijking met andere Europese ondernemingen, dat hun salarissen omhoog moeten. Dat staat in het onlangs verschenen jaarverslag van de bank, dat wel door hen zelf geschreven is en dat daarmee bol staat van het zelfbeklag. De beloning van de ING-top zou significant beneden het marktgemiddelde liggen. Wat voor de langere termijn een onhoudbare situatie zou zijn, omdat bekwame bestuurders zich niet met een laag salaris laten afschepen. En wat verdienen die treurige ING – jongens dan wel? Welnu, bestuursvoorzitter Jan Hommen moet sinds 2011 rondkomen met alleen maar een vast salaris van 1,35 miljoen, terwijl zijn medebestuurders, Patrick Flynn en Wilfried Nagel, het met respectievelijk 750.000 euro en 469.000 euro moeten doen. En als je zoals dit soort lieden gewend bent om te denken in termen van meer, meer, meer en daarom het liefst één kant op kijkt, namelijk naar daar waar meer verdiend wordt, dan hebben ze het grootste gelijk van de wereld en mogen ze zich gerust arme sloebers en anders wel ridders van de droevige figuur noemen. Want op de recepties en partijtjes in Wassenaar en Bloemendaal kun je met dit soort jaarsalarissen met goed fatsoen niet meer verschijnen als daar tegelijkertijd de hot shots van Shell rondlopen.

Waaronder de kollega van Hommen, die niet gefêteerd, maar gewoon beloond werd voor zijn funktioneren in 2012 met een bedrag dat de vijf miljoen euro in totaal beliep. En wat te denken van de 1,5 miljoen waarmee de financieel direkteur van Shell gehonoreerd werd, een bedrag waarbij Hommen ook al het nakijken heeft, terwijl er al helemaal niet gesproken hoeft te worden over de half miljoen euro dat een direkteur ontving voor de drie maanden die hij bij Shell had gewerkt. Maar ondanks hun duizelingwekkendheid zijn deze bedragen nog peanuts vergeleken met wat de voormalige president – directeur van der Veer achteraf mocht incasseren doordat zijn langetermijnaandelen en – optieregelingen afliepen. Het was welgeteld voor 11,5 miljoen kassa voor deze meneer, die dat uiteraard zonder blikken of blozen zal binnenvegen omdat het immers allemaal gebeurt onder de hoede van een beloningscommissie die onder leiding van die verlichte D’66 – er Hans Wijers uiteraard het meest van de hoed en de rand weet als het gaat om objectiviteit en faire arbeidsvoorwaarden. Zijn opdrachtgevers bij Shell hebben daarover immers niets te klagen en zullen hem van harte aanbevelen bij hun ING – kollega’s, die graag van hun status van krabbelaar af zullen willen om weer bij de grote jongens te mogen horen.

Advertentie