Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2010 zette ik al mijn grote vraagtekens bij zijn terugkeer in de politiek van Nuth. Maar de kiezer sprak en gaf hem een royaal mandaat, waarna Fons Heuts ondanks zijn twijfelachtig verleden een tweede kans kreeg en zelfs wethouder mocht worden. Wat voor mij zoveel was als de kat op het spek binden, hoewel zo’n bewering pas echt waar is, als de feiten in die richting wijzen. En je kon er op wachten dat zich wel een geval zou voordoen waarin mijn theewater zou gaan opspelen en vermoedens ineens donkerbruin zouden worden. Dus was het geen verrassing dat die Heuts vandaag in het nieuws kwam omdat hij als exploitant van de golfbaan Brunssumerheide met de gemeente Brunssum in aanvaring is gekomen. Hij wil namelijk die golfbaan voor 1,7 miljoen euro overnemen, terwijl hij zich verder verplicht om er anderhalf miljoen miljoen in te investeren. De gemeente vraagt echter 2,2 miljoen, wat naar het idee van de gemeenteraad al een weggeefprijs is. Heuts speelt het spel hoog. Want in dit soort situaties kun je hem om een boodschap sturen en betaalt zijn vroegere ervaring hem alleen maar terug.
Met zijn eerste recht van koop zegt hij met een verwijzing naar de regen van faillissementen in de wereld van de golfbanen dat het water hem tot aan de lippen is gestegen, ondanks dat hij al een miljoen beweert te hebben geïnvesteerd en niettegenstaande het feit dat hij aangeeft dat hij goedkoper uit is met de koop van het complex dan dat hij het huurt, omdat hij de transactie zelf financiert. En dat is dus wethouder van de gemeente Nuth die zijn kollega-bestuurders uit Brunssum zonder twijfel ontmoet onder de paraplu van de Parkstad-gemeenten, waar het meteen snel en aangenaam zaken doen is. Zeker voor deze Heuts die alle ingangen en achterommetjes als geen ander kent zonder dat je hem ook op een faux pas zult kunnen betrappen. Waardoor hij het niveau van klein bier allang voorbij is, want weet hoe de hazen lopen. Met uiteraard zijn Assurantiebedrijf, dat ook prominent in Nuth gevestigd is, meteen op afstand gezet. Zodat er van belangenverstrengeling geen sprake kan zijn, laat staan dat die indruk gewekt zou kunnen worden. Daar doen we in onze gemeente immers niet aan. Hier staan wij ons voor op integere en onkreukbare bestuurders, met de plaatselijke held Fons Heuts als het boegbeeld daarvan.
robschimmert 
wat een jood