Bassisten in de jazz (3)

Als er aan één bassist in de jazz niet te ontkomen valt, dan is dat toch wel Charles Mingus (1922 – 1979), die op elke gelegenheid waarin hij aantrad, of het als componist, bandleider of solist was, wel zijn stempel wist te drukken. Hij was niet alleen begiftigd met een haast genadeloos muzikaal talent, dat hem in alle drie genoemde hoedanigheden onomstreden maakte, hij bezat daarnaast ook een ongemakkelijke en dominante persoonlijkheid welke in elk optreden, ook binnen ensembles of orkesten, overheerste of zich op de voorgrond drong. Dat het verder geen afbreuk deed aan de kwaliteit van de uitgevoerde muziek, wordt wel duidelijk uit deze opname die gemaakt is tijdens het Jazz – festival van Montreux in 1976 en waarin hij zijn rol in “Goodbye pork pie hat” nadrukkelijk opeist en bepaald niet de kleinste solisten als trompettist Benny Bailey, saxofonist Gerry Mulligan en pianist Don Pullen min of meer in zijn schaduw stelt.

http://www.youtube.com/watch?v=TU_RxWXijz0

Advertentie