De uitslag van de Italiaanse parlementsverkiezingen zou veel politici tot nadenken moeten stemmen. Echter, uit die hoek viel nog geen stom woord te horen. De enige reaktie kwam uiteraard van de beurzen waar de aandelenkoersen meteen onder druk stonden. Wat elk ander commentaar tegenwoordig kennelijk overbodig schijnt te maken, laat staan dat er al een teken van bezinning of nadenken wordt gegeven. Het is tot nu toe oorverdovend stil gebleven in de Europese hoofdsteden en in Brussel. Vreemd genoeg, omdat de Italianen nogal wat kenbaar hebben gemaakt, al was het alleen al omdat ze die door de Europese instanties zoveel geprezen technocraat Monti als een baksteen hebben laten vallen. Niets moesten ze hebben van zijn rigoureus snoeien waarmee hij opzichtig lippendienst bewees aan de Brusselse bureaucratie. Sterker nog, alles dat naar EU rook en neigde zetten zij nog eens extra weg door massaal steun te geven aan partijen die het anti – Europees sentiment bespeelden. Waarmee de gevestigde Italiaanse politieke orde, maar ook die in Brussel en andere Europese hoofdsteden hardhandig op de vingers werd getikt en alvast de waarschuwing kreeg dat het een misvatting was om te denken dat er ongebreideld bezuinigd en gekort kon worden omdat dat nu eenmaal in EU – Verdragen stond en regeringsleiders daar ongecontroleerd met elkaar afspraken over hadden gemaakt. Terugfluiten heette dat.
En wie niet luisteren wilde, moest het dan maar voelen, zoals Mario Monti nu als geen ander weet en daarmee tegelijk als voorbeeld dient voor al die politici die alleen nog maar met die heilige 3% bezig zijn en nauwelijks benul tonen van de effecten die dat heeft op de gewone man. Met als meest sprekende voorbeeld in ons eigen land de PvdA, die zich voor de zoveelste maal op het verkeerde moment voor een kar heeft laten spannen die ze zelf nauwelijks kan besturen. Nou is het nog tot daar aan toe als je verantwoordelijkheid neemt omdat je er niet onderuit zegt te kunnen, aangezien de nood in het land hoog is en je niet aan de kant kan en mag blijven staan. Maar ga er dan verstandig mee om en begin niet met de blik op oneindig te regeren en maatregelen te nemen zonder het besef kenbaar te maken dat het altijd over mensen gaat en hen ook rechtstreeks treft. Want zoals te doen gebruikelijk ontbreekt het daar bij de PvdA nu al aan, omdat ze als partij de vervreemding wel in haar DNA kon hebben. In no time is de achterban uit haar zicht verdwenen omdat verantwoordelijkheid nemen zoveel vraagt, wordt er omzichtig beweerd. Zonder dat daarin het benul doorklinkt dat Mario Monti precies zo het landsbelang had gediend. Voor welke toewijding hij genadeloos werd gestraft. En er is geen enkele reden om aan te nemen dat het de PvdA over twee, drie jaar ondanks alle goede bedoelingen anders vergaat. Omdat de kiezer wat dat aangaat allang Europeaan is geworden en veel verder kijkt dan zijn neus lang is en omdat men bij de PvdA maar niet wijzer wil worden.
Ik denk toch serieus dat geen Italiaan die Monti heeft laten vallen ook maar iets begrijpt van wat de gevolgen van die 3% precies zijn. Waarom geen 3,1, of 3,7? Omdat ze geen idee hebben, slechts iets roepen omdat er nu er op 3% koers gevaren wordt, de dingen op korte termijn niet gaan zoals ze willen. Als het vier % was geweest en het ging niet zoals de bevolking wilde, hadden ze nu op die 4% zitten hameren. Het is allemaal onzin, het is gewoon een gemaakte afspraak, dat is de enige reden waarom je je eraan moet houden. En anders moet je het niet afspreken.