Vastelaovend in Limburg

Een grote groep Limburgers, en meer in het bijzonder het spraakmakend gedeelte onder de Carnavalvierders, heeft er weer eens blijk van gegeven weinig begrip te hebben van wat nu precies de functie en de positie van kunst in het maatschappelijk leven is. Ze zijn weer met open ogen in de val van hun eigen vooroordeel gedonderd, te oordelen naar de hoofdzakelijk negatieve reakties op de carnavalsposter ‘Vastelaovend in Limburg’ die door beeldend kunstenares Judith Krebbekx uit Meerssen in opdracht van de provincie Limburg werd gemaakt en waarvan hiernaast een afdruk is te vinden. Want afgaande op al die afwijzende commentaren erop heeft het merendeel van degenen die hun stem lieten horen dus geen bal ervan begrepen dat kunst behoort te confronteren, dus ook andere kanten van in dit geval het Carnaval mag laten zien.

Terwijl de toon van de reakties ook in een ander opzicht boekdelen sprak, namelijk dat dit soort Carnavalvierders kennelijk ook weinig snapt van de geest van dat feest waarover zij zich zo druk zeggen te maken. Want als iets Carnaval kenmerkt, dan is het wel de tolerantie, de openheid, de sfeer dat veel mag en moet kunnen. Waarvan in die zee van mails die bij de media terechtkwamen, niets was terug te vinden. Hoogstens een afspiegeling van benepenheid, onverdraagzaamheid en stereotypisch denken dat kennelijk in deze provincie nog hevig opgeld doet en dat in elk geval weer is opgewekt met deze artistieke kijk op het Carnaval van de hand van Judith Krebbekx die daarmee haar beroepsplicht volledig heeft vervuld. Door te confronteren heeft ze onderstromen zichtbaar gemaakt en tegelijk laten zien en verklaard dat de geest van Wilders en zijn PVV hier nog altijd in alle kracht rondwaart.

Advertentie