Net werken

Als ik mijn arbeidsleven nog eens zou kunnen overdoen, dan was de kans dik aanwezig dat ik ervoor zou kiezen om zelfstandig ondernemer te worden. In wat voor een business zou nog niet eens zo belangrijk zijn, hoewel ik er natuurlijk wel wat affiniteit mee zou moeten hebben. Dus zonder verder naar wat voor een randvoorwaarde dan ook te kijken, zou het daar best van kunnen komen. Maar even verder kijkend dan mijn neus lang is, zou zich dan wel meteen een levensgrote ‘maar’ aandienen welke alles in zich heeft om op voorhand roet in het eten te gooien. Want je eigen zaak hebben, betekent natuurlijk niet dat je in je eentje op de wereld bent. En in de wereld van de eenentwintigste eeuw al helemaal niet. Je hebt, ook als ondernemer, met alles en iedereen te maken. Hoewel je er dan niet rechtstreeks afhankelijk van bent in je bedrijfsvoering, liggen in het kontakt met die omgeving ook voorwaarden besloten voor een zakelijk welslagen. Wat zoveel betekent dat je er rekening mee hebt te houden, dat je die wereld rondom tot in de finesses zult moeten kennen en aanvoelen. Met als gevolg dat je er dus voortdurend mee in gesprek moet zijn of raken of blijven, deel als je met je eigen onderneming bent van een groter geheel. Een branche, bedrijfstak of netwerk, waarin alles toch met alles samenhangt.

Wat de verplichting schept om daar intensief mee bezig te zijn en dan vaker vorm krijgt in deelname aan alle mogelijke meetings zonder welke het hedendaagse zakendoen schijnbaar niet meer kan bestaan. Wie een eigen bedrijf heeft wordt er bijkans mee doodgegooid om er vervolgens waarschijnlijk horendol van te worden en zich opgezadeld te voelen met een levensgroot schuldgevoel als weer eens een businessborrel, een netwerkmeeting, een zakenlunch, een ondernemersontbijt, een open-koffiebijeenkomst of een bedrijvenkontakt is gemist waar nou net die spannende en vruchtbare kennismaking en relatie kon worden opgedaan. Aan de andere kant nodigt het ook weer niet uit, deze rijstebrij van samenkomsten die achteraf bezien vaker verloren tijd zijn gebleken omdat je uiteindelijk weer dezelfde mensen tegenkwam waarmee je voor de zoveelste keer dezelfde gedachten uitwisselde bij dat verschaalde bier en die meestal te koude bitterbal. En met name dat perpectief, die zekerheid van tijdverlies en van ontmoetingen met vaker verkeerde mensen die zich nu eenmaal door nutteloosheid en irrelevantie getriggered voelen, zouden mij ervan weerhouden om met een eigen bedrijf te beginnen. Niet dat ik niet van een potje praat en oeverloos gezwam houd, maar per slot van rekening zie ik het toch graag ergens toe leiden. Wat je dus in elk geval niet bereikt met iets dat niet voor niets de naam draagt van net werken.

Advertentie