Er is een tijd geweest – zo’n veertig jaar geleden – dat de grootheden in de popmuziek hun eigen ego nog meer wilden bevestigen, dus elkaar opzochten in een supergroep, al was het alleen maar om hun al verworven status tot nog oneindiger proporties op te blazen. De uitkomsten van die ambities kregen namen als
Blind Faith – Mothers of Invention – The Velvet Underground – Wax – Traffic – Crosby, Stills, Nash & Young – The Cream – The Flying Burrito Brothers – Derek & the Domino’s – Humble Pie
zonder dat de muzikale resultaten daar altijd recht evenredig mee waren. Kortom, het was vaker meer de naam dan dat dat in de daad werd waargemaakt.
Daar zitten toch echt een paar supergroepen bij…
Ik geloof dat Clapton meer in supergroepen heeft gezeten dan dat hij zelf wat deed. Meestal wordt het niks, al dat talent bij elkaar. Net als een voetbalelftal, daar wil je ook niet te veel sterren in.