Het is al weer heel wat jaren geleden, ik denk wel vijfentwintig, dat we met onze drie dochters regelmatig er een hele dag op uit trokken. Een mooie tijd was dat, die telkens weer zoete herinneringen oproept, maar waarvan de beelden toch vervagen. En daarom alleen al is het fijn dat er muziek is, muziek die ook onlosmakelijk met die tijd en de herinnering eraan is verbonden.
Zo hoorde ik pas nog “It’s the first time” van Lois Lane en als vanzelf klonken weer de stemmen van mijn drie dochters, toen zij dat liedje uit volle borst en op de nog onschuldige toon van hun leeftijd mee zongen, achter in onze auto, de rasechte Kever, waarmee we op de Midden – Peelweg reden, ter hoogte van het dorpje Zeeland, op weg naar Paleis Het Loo, dat we wilden gaan bezoeken. Ik liep weer helemaal vol van het gevoel van dat ene moment van vijfentwintig jaar terug en kon het opnieuw intens beleven en doorleven. Geluk heet dat volgens mij, gebracht door muziek die herinneringen en beelden weer bij elkaar kan brengen en nog altijd de koude rillingen over mijn rug doet lopen.
