Schapen in Maarssen

Nog zoiets dat je de vraag doet stellen wat je aan je fiets hebt hangen. Het is nog een restje van het oude jaar dat de aandacht vraagt en dus weggewerkt moet worden. Met in de hoofdrol de doodgewone Nederlander. Nu dus eens niet de BN’er of die exoot die er ook in duizenden varianten blijkt te zijn en te pas en te onpas opdraaft in programma’s als ‘Man bij hond’ en daardoor grote stukken zendtijd opsoupeert tot genoegen van zovele programmamakers die zich dus verder niet hoeven uit te putten in alle mogelijke invallen. Maar deze keer is het dus de beurt aan die doorsnee man en vrouw die nooit wat te melden hebben, nooit opvallen en die uitblinken door hun anonimiteit en zich daar om wat voor reden dan ook het behaaglijkst voelen. Mensen zonder een gezicht die in een van de laatste Achtuur Journaals plotseling met duizenden in beeld kwamen in een plaats die ook al niet uitblinkt door glamour of omdat het er zo flitsend en spannend is.

Misschien moest daarom alles dat deel van een groter geheel is en wil zijn, daar wel samenkomen, gedreven door dat gevoel dat je alleen maar kent of kunt kennen als je je thuis voelt in een massa, als een kudde-instinct je in je handelen drijft. Dat was het beeld dat ontstond op die Oudejaarsdag in Maarssen, waar mensen van verre, zelfs vanuit Friesland, naar toe waren gekomen om daar bij plaatselijke bakker Olink diens oliebollen te bemachtigen omdat die volgens een of ander panel de beste van het land zouden zijn. Waarvoor, voor een simpele zak van zes oliebollen, men een wachttijd van twee uur over had. En zoals gezegd was het niet een enkeling die zich tot deze buitensporigheid liet verleiden. Nee, duizenden en nog eens duizenden stonden dus geduldig in de rij, bij bakker Olink in Maarssen. Omdat een krant daar iets over had gezegd. Gewone mensen en ook nog eens heel veel van eenzelfde slag in een tijdverdrijf dat die naam nauwelijks mag hebben. Waarover je van alles en nog wat kunt denken en dat ik maar houd op gedoe van schapen waarvan er maar een over de dam hoeft te zijn….?

Advertentie

Over robschimmert

een senior met een brede belangstelling en een sterke maatschappelijke betrokkenheid, die daaraan op schrift en in de vorm van een weblog vooral uitdrukking wil geven.
Dit bericht werd geplaatst in Mensen, mensen... en getagged met , , , , , , , , , , , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

4 reacties op Schapen in Maarssen

  1. Sjoerd zegt:

    Ik kan me niet voorstellen dat ik daar in de rij zou gaan staan, er gaat niets boven zelfgemaakte oliebollen…

  2. Anoniem zegt:

    Hmm, tja, ook ik gun de bakkerij zijn/haar omzet, maar dit lijkt me niet eens een pretje voor de bakker in kwestie.. En zelf zou ik ook niet voor zo’n rij kiezen: wij aten vandaag nog lekker oliebollen van Oma Loes!

  3. Jolie zegt:

    Nah, waarom ben ik nou ineens “Anoniem”? Hm, zal m’n cookie wel verlopen zijn op 1/1/13 of zoiets 😉

  4. Emigrant zegt:

    Die oliebollen van Olink zullen best heerlijk zijn geweest, maar natuurlijk allang niet meer toen deze bakker met zijn gehele familie twaalf overuren had moeten maken om alle Nederlanders te bedienen.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s