In afwachting van de zondvloed

Er wordt natuurlijk knap lacherig over gedaan en uiteraard zijn de media zielsblij met zo’n hype in een nieuwsluwe maand als december toch gewoonlijk is. Die Maya – kalender en die voorspelde apocalyps die dan morgen zal moeten plaats vinden, is vanzelfsprekend een uitkomst, te meer omdat er altijd weer wel voldoende zonderlingen zijn om zo’n prognose serieus te nemen. Met hun altiviteiten, hun voorbereidingen op die aangekondigde ondergang, zoals de bouw van een boot in een achtertuin in Kootwijkerbroek waarin plaats voor vijftig personen is ingericht alsook proviand is aangebracht, is koren op de molen voor journalisten die aldus gemakkelijk twee pagina’s gevuld krijgen om zo de lachers onder hun lezers op hun wenken te bedienen. Want dat blijft het sfeertje waaraan ik dus evenzo dapper mee heb gedaan toen ik aan de kassa van mijn C1000 toch nodig moest verkondigen dat mijn galgenmaal wel moest bestaan uit mijn lievelingskost, zijnde boerenkool met worst. Vandaar dat ik die toch nog even had ingekocht, vermoedelijk voor de laatste keer, waarna ik dus grijnzend wegging met een tot weerziens na de ondergang.

Waarmee ik mij veilig had geschaard aan de zijde van al diegenen die het allemaal zo hartstikke goed weten en dus geen boodschap hebben aan bangmakerij, aan het bovennatuurlijke en de voortekens die op het einde der tijden wijzen. Met mijn beperkte vermogens zie ik evenmin die aanwijzingen voor dat naderend Armageddon. Wat misschien wel de verklaring ervoor is dat ik mij maar verschans in die lacherigheid, in dat niet kunnen volgen van die in mijn ogen idioten die zich zo laten leiden door hun goedgelovigheid. Maar wat nu als zij het gelijk onverhoopt wel aan hun zijde hebben en wij het morgen niet meer kunnen navertellen? Moeten we dan maar met zijn allen blij zijn dat wij verlost zijn van dit tranendal en dat er dan voor die ene en laatste keer nu eens niets meer is na te beschouwen? Sterker nog dat we er vrede mee moeten hebben dat PSV zich dan op papier voor eeuwig landskampioen zal mogen noemen? Omdat alleen daardoor onze ondergang echt bezegeld kan worden en verder na ons toch de zondvoed komt.

Over robschimmert

een senior met een brede belangstelling en een sterke maatschappelijke betrokkenheid, die daaraan op schrift en in de vorm van een weblog vooral uitdrukking wil geven.
Dit bericht werd geplaatst in Knipoog en getagged met , , , , , , , , , , , , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

4 reacties op In afwachting van de zondvloed

  1. Bertie zegt:

    O jé, nu breng je me alsnog op ernstige gedachten.
    Het landskampioenschap kan me niets schelen maar het idee dat niemand meer van mijn sublieme patat kan proeven vergalt bij voorbaat mijn entree bij Petrus. Je word bedankt.

  2. RadaR zegt:

    O jee, hier hebben we iemand, die heilig gelooft dat de hemel het Armageddon zal overleven. U wacht een teleurstelling. Trouwens, zou ook lullig voor Rob zijn, want in die hemel hebben ze geen boerenkool. Om over worst nog maar niet te spreken. Maar Petrus heeft trouwens wel al jaren een keten patatkramen. Ze verkopen RAS-patat. 🙂

  3. Bertie zegt:

    Och, als de wereld toch vergaat mag de hemel wel even optreden; alleen vandaag dan, morgen doen we weer gewoon 🙂

  4. Mack zegt:

    Nee hoor, we genieten gewoon nog volop van het fantastische PSV. De club de Nederland de beste spitsen ter wereld liet zien.

Geef een reactie op Bertie Reactie annuleren