Erwtensoep is natuurlijk een door en door traditioneel Nederlands gerecht dat daardoor ook het kenmerk heeft van het maal dat met name bij de jongens van de gestampte pot in goede aarde valt. Niet moeilijk en lekker zwaar op de maag, zo zwaar dat het er bij voorkeur rechtop in staat. Zo kan ze bij wijze van spreken getypeerd worden. De erwtensoep dus die op haar best is, als ze opgediend wordt in zo’n koek en zopie op het ijs. Maar er zijn natuurlijk ook lichtere varianten denkbaar die in een iets luchtiger en geciviliseerder omgeving gemakkelijk geserveerd kunnen worden als onderdeel van een menu, omdat ze een wat minder dwingende samenstelling hebben, terwijl ze even eenvoudig te bereiden zijn. Waarvan hierna een aardig voorbeeld.
Voor vier personen zijn vereist een pond biologische tuinerwten (uit diepvries bij AH), dertig gram biologische roomboter, een aardappel in vier stukken gesneden, twee uien in blokjes gesneden, een theekopje met muntblaadjes, een liter groente – of kruidenbouillon, vier theelepels geraspte citroenschil, een teentje knoflook geperst, een theelepel zout, een theelepel suiker en enkele vleugjes peper. Begonnen wordt om de boter in de pan te smelten, waarna de uien gedurende hooguit vijf minuten gegaard worden. Daarna worden alle hiervoor vermelde ingrediënten toegevoegd en wordt het geheel aan de kook gebracht. Zodra dit een feit is, wordt het gedurende twintig minuten aan de kook gehouden op wat lager vuur. Aansluitend vindt het afkoelen plaats waarvoor in de regel vijf minuten volstaat. Door het pureren ontstaat dan een erwtensoep waarmee eters dan wel gasten verrast zullen worden, zowel door haar smaak als door de luchtigheid ervan.
Dat klinkt goed en moet ik onthouden… Een snelle hap zo te zien. Echte erwtensoep duurt uren.
Dit lijkt me een heel lekker recept, compleet anders. Ik ga het zeker proberen, dank je wel!