De gekroonde vrijblijvendheid. Voor dat predikaat komt de net aangetreden minister van Ontwikkelingssamenwerking, Lilianne Ploemen, al meteen in aanmerking met haar statements over de politieke situatie in Mali, waar ze even twee dagen invloog en al meteen een mening had en verkondigde door op het belang van de vooruitgang in het democratiseringsproces in dat land te wijzen en verder haar ernstige bezorgdheid te uiten over de toestand in Mali. Waarmee ze dus niet die steen in de rivier verplaatste, maar des te meer lucht. Alsof er een Malinees wakker zal hebben gelegen van die bijdrage, die slag in de lucht van deze Nederlandse bewindsvrouwe, welke in een schril en pijnlijk kontrast staat met de bemoeienis met de lokale situatie door een andere Nederlandse, die daarmee wel een aanmerkelijk verschil weet te maken. Omdat ze daadwerkelijk de handen uit de 
mouwen steekt en zich niet uitput in het mompelen van loze formules bij het runnen van de hulporganisatie ‘Stichting Rondom Baba’ vanaf haar boerderij op het Malinese platteland. Die stichting werd in 2007 opgericht op initiatief van Yvonne Gerner (1949), die via een heel traject van banen in de hulpverlening en het onderwijs en na enkele jaren voordrachtskunstenaresse te zijn geweest tijdens een sabbatical year in aanraking kwam met noodlijdende mensen in Mali, waarvoor zij in die latere fase van haar leven wat wilde betekenen.
De algemene doelstelling van die door haar opgerichte stichting luidde en luidt nog altijd:
“Het dienen van het algemeen belang door het leveren van een bijdrage aan het maatschappelijk, cultureel, sociaal en moreel welzijn van de gemeenschap. De Stichting wil dit met name doen door het genereren en beheren van fondsen ten behoeve van sociaal-economische ontwikkelingshulpactiviteiten zoals onderwijs, gezondheidszorg en openbare voorzieningen in Mali.” Wat in de dagelijkse praktijk erop neerkomt dat langs die weg de allerarmste mensen in en om Mopti, de plek waar zich de boerderij van Yvonne Gerner bevindt, een kans wordt gegeven om een menswaardig bestaan op te bouwen. Bij de opzet van de projecten gaan economische, sociale en culturele ontwikkeling hand in hand. Waar Yvonne Gerner dus dagelijks konkreet en praktisch mee bezig is, als zij in Mali verblijft en niet in Nederland of waar ook ter wereld is om fondsen, inspanningen en gelden te bundelen om bij te kunnen dragen aan de leniging van de nood op het platteland van Mali. Zij brengt de ontwikkelingssamenwerking in de praktijk, geeft het een gezicht op een wijze waarvan men in het veilige Den Haag zo de mond vol heeft zonder daar ook maar een deukje mee in een pakje boter te schieten. In tegenstelling tot die Yvonne Gerner die er zo wel voor gaat en daarom met recht in mijn portret van de dag plaats mag nemen.
robschimmert 