Het gedicht van deze zondag, dat de titel ‘Small talk’ draagt, is geschreven door een veelzijdig mens. Louis Th. Lehmann, die in 1920 werd geboren en niet alleen en vooral bekendheid verwierf als dichter en schrijver, maar zich daarnaast ook heeft doen gelden als jurist, scheepsarcheoloog en muzikant. De ironie en de relativering die dit gedicht tekenen, zijn even kenmerkend voor de rest van zijn literair werk. waarmee hij nooit zo op de voorgrond trad, maar wat de persoon Lehmann evenzeer typeerde.
Als verzen nog geen verzen zijn,
maar woorden in mijn hoofd,
dan lijken ze heel even fijn,
net iets dat wat belooft.
Ik word, als soms met een roman,
nieuwsgierig en haast blij.
Maar als ze op papier staan, dan
is dat gevoel voorbij.
En dus vergeet ik ze ook gauw,
kijk ik er nog eens naar,
dan denk ik: Hé schreef ik dat nou?
Wat handig, en wat raar.