Leven en werken

Geplaatst op 4 december 2012 door robschimmert

Als het leven een feest is, dan durf ik het werken, de arbeid gerust en met stelligheid de kater te noemen, die je eraan schijnt te moeten over houden, zonder welke het allemaal niet kan.

Over robschimmert

een senior met een brede belangstelling en een sterke maatschappelijke betrokkenheid, die daaraan op schrift en in de vorm van een weblog vooral uitdrukking wil geven.
Dit bericht werd geplaatst in Kort gezegd. Bookmark de permalink .

10 reacties op Leven en werken

  1. k.spillebeen zegt:
    4 december 2012 om 16:47

    Toen ik tientallen jaren geleden in Limburg kwam werken, hoorde ik voor het eerst de uitdrukking “ziek vieren”. Ik ben echt geen calvinist, maar hierbij viel mijn mond echt open van verbazing. En geen wonder dat het met Limburg zo slecht gaat, met zo’n mentaliteit.

    Beantwoorden
    • Mack zegt:
      4 december 2012 om 22:43

      Vierendelen moet je ze. 😉

      Beantwoorden
      • robschimmert zegt:
        4 december 2012 om 22:51

        En nu natuurlijk de vraag waar die vreemde uitdrukking “ziek vieren” vandaan komt. Hier is het antwoord:
        Vroeger bestond er geen Arbo-arts en waren er geen speciale regelingen voor zieke werknemers. Er moest gewoon gewerkt worden. Toch werden mensen ziek, zij ontvingen “Ziekengeld” maar zij moesten er maar snel voor zorgen dat zij beter werden. Helaas werd er geen onderscheid gemaakt tussen langdurig echt zieke mensen en mensen die geen zin hadden om te werken, dus iemand die langer “ziek”, of echt ziek was, werd beschouwd als iemand die het ziek-zijn “vierde” en dus genoot van het leven, terwijl anderen zich uit de naad moesten werken. De ziekvierder werd soms ook een beetje als “een mietje” gezien in de ogen van de stoere Collega’s. Het motto was nu eenmaal werken en werken!!! Heel frustrerend voor de toenmalige echte Zieke werknemer.

        Beantwoorden
  2. k.spillebeen zegt:
    4 december 2012 om 23:07

    En waarom bestaat die uitdrukking alleen in Limbabwe?? Zou de k.tmentaliteit van de Limbo’s daar heel misschien toch een heeeel klein beetje aan meewerken?

    Beantwoorden
  3. k.spillebeen zegt:
    4 december 2012 om 23:09

    Misschien mag ik ook nog even herinneren aan de invoering van de ATV-regeling bij DSM in de jaren ’80. Op het moment dat je 15 extra vakantiedagen kon verdienen door niet ziek te zijn, werd het ziekteverzuim zo ongeveer gehalveerd, en kon het plaatselijke FNV-bestuur opstappen want de leden wisten verdomd goed waar de grenzen van de solidariteit met de “ziekvierder” lag.

    Beantwoorden
    • robschimmert zegt:
      4 december 2012 om 23:17

      Laat er geen twijfel over bestaan dat bij mij dezelfde verwondering bestond toen ik hier voor het eerst in 1975 mee werd gekonfronteerd, met dit vreemde begrip ‘ziek vieren’. Maar het kreeg wel heel scherpe kantjes een paar jaar later toen ik een column in een bedrijfsblad plaatste waarin ik onder andere de gezonde medewerkers opriep toch wat meer meegevoel met hun zieke kollega’s te betonen. Het bedrijf was te klein en het hele verhaal liep zelfs uit op een rel tot in de Ondernemingsraad toe. Het scheelde weinig of ik was ook nog officieel berispt.

      Beantwoorden
  4. Emigrant zegt:
    5 december 2012 om 09:16

    De uitdrukking is misschien uit het Duits overgewaaid: krank feiern.

    Beantwoorden
    • robschimmert zegt:
      5 december 2012 om 09:19

      Dat lijkt me welhaast zeker, kijkend naar het dialect in met name de vroegere Oostelijke Mijnstreek. Trouwens, dan kunnen we de Duitsers en Limburgers des te gemakkelijker op een en dezelfde hoop gooien……..

      Beantwoorden
  5. pjotr zegt:
    5 december 2012 om 17:16

    Het is toch niet zo, dat na het leven de kater (het werken vlgs Rob) komt. Sommigen leven om te werken en anderen werken om te leven. Het komt allebei voor. Gelukkig zijn degenen, die zoveel plezier in hun werk hebben, dat ze daardoor opleven. Voor anderen is werken gewoon noodzakelijk om brood op de plank te krijgen. Zelf heb ik perioden met veel plezier gewerkt en daardoor geleefd. Andere perioden was het werken geen genoegen, dus vooral nodig om te overleven.
    Wat betreft het “ziek vieren”: Zoals Rob al aangaf is er in het Limburgs een zekere relatie met het Duits. Vergelijk niet alleen “krank feiern”, maar ook in de term “Feierabend” (= de vrije tijd na het werk, dus niet een feestavond!) is duidelijk, dat het hier niet om feest gaat, maar om vrijgesteld te zijn van werk.
    Overigens kenden we al heel lang de “controlerend geneesheer”, die beoordeelde of je kon werken of dat je recht had op ziekengeld, dat door ziektewetpremies was opgebracht door werkgevers en werknemers.
    Over “zich ziek melden” valt heel veel te zeggen (en is ook gezegd). Als een werknemer besluit zich ziek te melden speelt er vrijwel altijd meer mee dan de ziekte sec, b.v. hoe zwaar het werk is, wat de familie zegt, hoeveel plezier men in zijn werk heeft enz..

    Beantwoorden

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s