De laatste jaren voordat ik stopte met werken, zag ik het ’s ochtends in alle vroegte en ín de late namiddag op weg naar huis in de verte liggen, net achter de grens. In al die tijd ben ik er ook een aantal keren geweest omdat het loonde om daar te gaan tanken als het zo uitkwam. Het betekende in totaal een ommetje van zo’n drie, vier kilometer. Daardoor heb ik Waldfeucht, dat direkt aan de Nederlands – Duitse grens ligt, ter hoogte van Echt en halverwege Koningsbosch en Posterholt, leren kennen als een uitermate vriendelijk ogend plaatsje dat tegelijk ook het robuuste karakter had van het Duitse, het Westfaalse platteland, zoals dat ook tot uitdrukking komt in de daar zo vaak gebruikte bouwstijl.
Ik kom er vaak, daar ligt al jaren een heel fijne zaak op het gebied van modelbouw (W&W Modellbau)