Tot vandaag, en het speelt toch al zo’n maand of zes, heb ik alle berichtgeving over hem laten passeren, omdat ik het belang er niet van kon inzien en ik niets snapte van alle media – aandacht die aan hem gegeven werd. Maar nu zijn herhaalde arrestatie als op een na belangrijkste item werd opgevoerd in het NOS Journaal van acht uur, ontkom ik er niet meer aan om mij verder te verdiepen in het verschijnsel dat de kickbokser Badr Hari is geworden. Want dat hij tot een fenomeen is verklaard, valt nog lastig te ontkennen. Niet dat ik er dan ook maar iets van snap. Hoeveel knokpartijen spelen er zich niet dagelijks af zonder dat daar een minuut of een regel aandacht aan wordt besteed? Wat de mediahype rond die Badr Hari dus voor mij des te raadselachtiger maakt. Zijn we dan in een permanente komkommertijd aanbeland als alle non – nieuws rond deze vechtersbaas krantenkolommen en beeldschermen dagelijks kan vullen? Of zijn we met zijn allen echt gek geworden dat we achter die paar journalisten aanhollen, die met hun berichtgeving in de werkelijkheid van alledag het scenario van een heuse knokfilm denken te hebben gevonden. Je zou haast denken van wel.
Maar dan blijft het vreemd dat zulk nieuws dat toch in de marge van journaals en kranten thuis hoort, zo’n prominente plaats kan krijgen. Ik heb er geen enkele verklaring voor, of het zou moeten liggen aan de tijdgeest, die nauwelijks nog een hiërarchie in de berichtgeving toelaat en crime, royalty en sport even gemakkelijk een plaats gunt op de voorpagina of bij de belangrijkste punten uit het nieuws als oorlogen, rampen en politiek. Wat toch zoveel is als de democratisering van alle nieuws en met name op de uiting lijkt van het gehoor dat wordt gegeven aan de gespreide interessen van het hele kijkers – en lezerspubliek omdat de aantallen daarvan steeds meer gaan tellen. Waarmee de amusementswaarde van journaals en kranten een factor van betekenis wordt in hun strijd om steeds meer op eigen benen te staan. Met als gevolg dat wij de Badr Hari’s van deze wereld met al hun ranzige verhalen in toenemende mate op ons bord gepresenteerd zullen krijgen. Of wij dat leuk vinden of niet. Een andere verklaring voor dit merkwaardige fenomeen dat zo prominent de aandacht krijgt, kan ik niet geven.
robschimmert 
Voor mij ook een compleet raadsel. Hoe is het in godsnaam mogelijk. Als er nou niets anders te melden is. Zakt zelfs het journaal weg in het moeras van trash? Absoluut bezuinigen op die publieke omroepen i.p.v. op de zorgboerderijen. Nog een fatsoenlijke teleac-zender en de rest opzouten. Wat was dat ook al weer teleac?
Volgens mij was ene Jos Verstappen hem al eens voorgegaan…
Ik heb me ook verdiept in Badr Hari, en ik kom tot de conclusie dat er iets vreemds aan de hand is. Hij heeft de vriendelijkheid van Arnold van der Leijden, en vergeleken met veel andere kickboksers maakt hij een intelligente indruk en heeft hij een atletisch gestalte in plaats van een betonnen kop en een vol getatoeeerd lichaam En toch deze af en toe onbeheersbare vechtlust.
Maar wat maakt hem tot zo’n ongekend fenomeen waarvan elke stap of beweging op zijn minst nationaal nieuws is?
Weet ik niet. In Marokko wordt hij met veel meer respect behandeld dan hier, mensen zijn trots op hem. Hier wordt het hem niet gegund, en nu pikt-ie ook nog de vrouw van Ruud Gullit in. Om eerlijk te zijn hoorde ik pas een paar maanden geleden voor het eerst van hem.
Omdat die Estelle een nichtje van Cruijff is en met Gullit getrouwd was is Estelle een b-enner. En omdat die Hari met die Estelle verkeert is hij ook een b-enner. En alles wat e-enners doen is interessant. Althans voor het kleine percentage Nederlanders, de zg o-enners, dat het nog niet is gelukt tot het elie corps der b-enners toe te mogen treden. Dat is hoe het gaat in Nederland. En het journaal heeft het niveau van de Privé bereikt.
Het woordje “in” kan beter vervangen worden door “met”.
Elite corps …