De andere kant van corruptie

Gisteren was het dus echt raak in Roermond. De Nationale Recherche en het Openbaar Ministerie doken onverhoeds op de handel en wandel van plaatselijke grootheid Jos van Rey, waarbij een term als corruptie en andere verdachtmakingen niet van de lucht waren. Natuurlijk klonk al meteen weer het koor der wolven op dat maar al te graag en hypocriet meehuilde. Maar wie had er echt reden om opeens verontwaardigd te gaan doen? Helemaal niemand. Omdat iedereen erbij heeft gestaan en ernaar heeft gekeken zonder ook maar de moed te hebben gehad er een mond over open te doen. Waardoor van Rey zijn kansen kon grijpen, zijn gang kon gaan om in de loop der jaren een vastgoedimperium op te bouwen en de status van miljonair binnen te halen gedurende de bijna veertig jaar dat hij een publiek ambt heeft vervuld. Hij was van 1974 tot 1986 en van 1990 tot 2002 gemeenteraadslid in Roermond. Van 1979 tot 1982 en van 1998 tot nu toe was en is hij wethouder in diezelfde gemeente met economische zaken, volkshuisvesting en stadsontwikkeling in zijn portefeuille. Kan het nog verleidelijker en is dat niet de beste weg om vrienden te maken?

In 1982 en van 1995 tot op vandaag is hij lid van de Provinciale Staten van Limburg, terwijl hij ook nog eens van 1982 tot 1989 en van 1991 tot 1998 lid van de Tweede Kamer is geweest en nu sinds juni van het vorig jaar zitting heeft in de Eerste Kamer. Duizelt het iemand al? Jos dus blijkbaar niet, omdat hij steeds de goede weg voor zichzelf is blijven vinden om herkozen te worden en hernieuwde kansen te krijgen om zijn eigen belang en het publieke belang te verstrengelen en veilig te stellen. Op de eerste plaats dankzij zijn eigen partij, de VVD, die hem maar naar voren bleef schuiven, maar ook met de hulp van de kiezer in Roermond, in Limburg en in het land, die met hun blinde vertrouwen, inderdaad blinde vertrouwen, alsmaar het bedje voor Jos van Rey heeft gespreid. Waarvan hij dus dankbaar gebruik heeft gemaakt, blijkt nu bottom line uit zijn kolossale vermogen en zijn onroerend goed – portefeuille die maar uit konden dijen voor de neus en met medeweten van heel Roermond en Limburg, waar dus geen enkel recht van spreken bestaat. Wat dus de andere kant is van de werkelijkheid die gisteren zo rauwelijks ontstond, met van Rey als het kwalijke middelpunt waar zo gemakkelijk naar werd gewezen door zovelen die van zijn handel en wandel altijd hebben geweten, maar nooit de moed hebben gehad om dat aan de kaak te stellen.

Advertentie