Er zijn van die onzalige ontwikkelingen die niet te keren blijken te zijn. Ze overkomen ons. Ze gebeuren en zijn meteen een onomkeerbaar feit. Een mooi voorbeeld is de muziek waarmee steeds meer van de publieke ruimte behangen schijnt te moeten worden. Waren het eerst de supermarkten en warenhuizen die niet meer zonder konden omdat aldus het koopgedrag van de consument gestimuleerd zou worden, nu heeft men bij Pro Rail ook het licht gezien. Via een experiment in Den Haag is men bij die club tot de ontdekking gekomen dat muziek op treinstations de sociale veiligheid verhoogt, omdat het zo de aantrekkelijkheid als hangplek verliest. Je moet er maar op komen. Wie het kan volgen, mag het zeggen, maar het betekent in ieder geval dat we nu op die plekken waar je nog niet geteisterd werd door de altijd verkeerde muziek, daar voortaan er ook naar hartelust van mogen en kunnen genieten.
Waarmee de stilte en de rust een steeds kostbaarder goed wordt en het ook niet lang meer zal duren dat we CD’s zonder gerucht en geluid kunnen krijgen, omdat dat een steeds schaarser artikel gaat worden, schaarser, zoveel is zeker dan het gekweel van Guus Meeuwis en de wartaal van Bløf, dat ons naar het zich laat aanzien alsmaar meer gaat achtervolgen en ons geen rust meer zal bieden, zelfs niet meer in mijn ziekenhuis, op die polikliniek, waar ik wekelijks toch even in stilte op mijn beurt zou willen wachten. Wat mij zelfs daar dus niet meer wordt gegund. Omdat we kennelijk schrik en angst hebben voor de stilte, waarin we onszelf nog zouden kunnen horen, en ons liever verliezen in van dat geluid, dat de neiging heeft om nooit meer te willen ophouden om ons zo in beslag te nemen en ons leven te gaan beheersen.
robschimmert 
Zo begrijp ik niet wie je ongevraagd trakteert op die vreselijke muziek door dat telefoonspeakertje, wanneer je weer eens in de wachtstand wordt geparkeerd.
Oh ja, dat is ook zo’n lekkere….
Zelfs goede muziek is in genoemde situaties (supermarkt, telefoon, station) verkeerde muziek. Muzikaal behang is doorgaans gruwelijk gejammer. Het is allemaal ernstige milieuvervuiling.
Ik kan het niet meer vinden, maar jaren geleden schreef ik al een paar keer over dit onderwerp. Dat moet dan voor 2007 geweest zijn. Daarbij kwam ook de Stichting BAM ter sprake, tegen muziek in openbare ruimtes. Die stichting is opgericht in 1995 (!) Het heeft niet veel geholpen. Er is nog wel een website http://www.stopdemuziekte.nu/