Hoewel ik voor mijn gevoel geen last heb van enige vorm van verslaving in de traditionele zin van het woord, zou ik niet van mezelf durven beweren dat ik helemaal vrij ben in mijn gedrag. Want natuurlijk word ik ook gedreven door gewoonten die in de buurt van een dwang komen zonder dat ze nu direkt neurotisch genoemd hoeven te worden of dat ik er last van heb of schade van ondervind, Waar absoluut wel sprake van is als het om drinken of roken gaat. Het glas bier is bij mij een zeldzaamheid geworden net zoals dat wijntje of aperitiefje dat zo lekker voor het eten smaakt maar daarmee tegelijk een sluipmoordenaar kan worden. Omdat van een al snel een tweede komt en vervolgens een derde en daarna nog meer. De sigaret heb ik al jaren geleden afgezworen, waardoor de gedachte allicht zou kunnen post vatten dat ik dus volkomen vrij in mijn hoofd ben en mij in geen enkele behoefte meer gevangen weet. Maar wie dat van zichzelf denkt, kon zich wel eens schromelijk vergissen, heb ik in de loop der jaren gemerkt. Want wat is daar niet voor in de plaats gekomen of was al latent aanwezig om daarna manifest te worden?
Bij mij is daar in ieder geval wel sprake van geweest, konstateer ik regelmatig omdat ik gerust van een dwaze dwang durf te spreken als ik bijvoorbeeld zodra de krant bij mij in de bus valt, deze niet meteen ga lezen, maar als eerste de sudoku opzoek om die dan op te lossen. Zonder kan ik al niet meer zoals ik ook niet langs een foto of schilderij, welke scheeft hangt, kan lopen zonder deze terug in het lood te brengen. En wat ook zo’n gewoonte van mij is zonder welke ik blijkbaar niet kan leven, dat is mijn hebbelijkheid, hoewel het gerust een onhebbelijkheid genoemd mag worden, om niet van de koekjes die we in huis hebben, af te blijven. Waarmee ik alleen heb willen zeggen en aantonen dat we vaker de gewoonte nodig hebben om struktuur en halteplaatsen in ons leven aan te brengen. Jammer alleen dat we daarvoor veel meer de slechte gebruiken dan de goede. Wat dan wel zoveel te maken zal hebben met de gewilligheid van onze geest en de zwakte van ons vlees. Want zie daar als mens maar eens aan te ontkomen.
robschimmert 
De sudokus van Ritmeester zijn de beste. Ik ben pas van mijn verslaving afgekomen toen ik het verving door een andere: wordfeud….
Laat mij maar lekker op een terras een heerlijke westmalle pakken… Dat is geen zonde, anders hadden de paters deze niet gemaakt