Onwaarachtigheid is ook zo’n kenmerk van het hedendaags betaald voetbal. Het verhaal vertellen zoals het is, schijnt voor de meeste participanten in die bedrijfstak een te grote opgave te zijn. De waarheid geweld aan doen, een smoesje verkopen of om de pot heen draaien zijn de kenmerken van de heersende cultuur, welke nog het meest aan de dag treden in de periode dat voetballers hun slag moeten slaan, verkocht moeten of willen worden, als het transfervenster dus wagenwijd open staat. Leugens om bestwil bestaan er dan eenvoudigweg niet meer. Er wordt gewoon hevig op los gelogen, en ook nog zonder blikken of blozen omdat dat op dat moment dienstig is, de zaak van de speler ten goede komt. De afgelopen weken hebben we er weer getuige van mogen zijn hoe spelers en hun makelaars de mooiste verhalen optuigden om hun vertrek vanuit de Nederlandse competitie naar de Engelse Premier League te rechtvaardigen. Ze kozen naar hun zeggen voor de mooiste en beste competitie ter wereld waar ze hun kwaliteiten verder konden ontwikkelen. Wat, als je naar de individuele gevallen kijkt, praatjes voor de vaak waren, jereinste gelul om het ware motief van hun vertrek te verhullen, omdat de betreffende voetballers zich daar waarschijnlijk voor geneerden.
Want het was hun gewoon om de poen te doen en daar durfden deze geldwolven niet voor uit te komen, dus debiteerden zij dat scala van doorzichtige smoesjes. Stuk voor stuk hadden de drie spelers waar het om gaat namelijk bij hun Nederlandse club de gelegenheid om op het hoogste Europese voetbalpodium, in de Champions League, te acteren. Maar zij kozen voor een Engelse club, die tot nu toe een onderschikte rol pleegde te spelen in de Premier League. Vurnon Anita die van Ajax naar Newcastle ging, Ron Vlaar die Aston Villa verkoos boven zijn Feyenoord en Oussama Assaidi die meer heil zag in een plaats op de reservebank bij Liverpool dan in een overgang naar Ajax, waar hij ruim een miljoen per jaar zou verdienen en zich in de schijnwerpers kon spelen bij de grote Europese clubs als hij met de Nederlandse kampioen uitkwam in de Champions League. Zo regeerde ook in deze transferperiode weer de leugen voluit, bij monde van onder andere deze voetballers, maar ook dankzij hun zaakwaarnemers en spelersmakelaars, die bedervers van de spelersmarkt, die natuurlijk alle baat hebben bij voor de spelers lucratieve deals omdat zij daardoor als de besten hun zakken vullen. En wat zal je je dan nog om zoiets als de waarheid bekommeren?
robschimmert 
Nou ja, geef ze eens ongelijk. Drie jaar op de bank zitten en meer verdienen dan dat je elke week 1,5 uur onder druk moet presteren. Ze zijn in die drie jaar voor de rest van hun leven binnen, mits ze het niet naar hun kop stijgt. Maar verder heb je natuurlijk wel gelijk met dit logje. Het lijkt allemaal nergens op.
Wat zou je zelf doen…
Dat wordt zo vaak voor allerlei diefstal gezegd. Gelegenheid maakt de dief, wordt er gezegd, je zou wel een dief van je portemonnee zijn als je er niet ook gebruik van zou maken??? Als je het zelf ook zou doen zou dat net zo verwerpelijk Ijn.
Zelf denk ik niet dat je het bij de voetballers, maar bij hun managers/zaakbehartigers moet zoeken. Die strijken bij een hoger contract meer geld op. Volgens mij zijn dat de mensen die de verhalen verzinnen die voetballers aan de pers mogen verkondigen, waarbij maximale winst in minimale tijd het hoofddoel is. Ik denk daarbij de de voetballers ook deels in de verhalen tuinen van die lui, en dat ze er later achter komen dat hun keuze niet de beste was voor hun carriere.