Zou er al iemand wakker liggen van de verkiezingen voor de Tweede Kamer die komende woensdag over vier weken plaats gaan vinden? Het is ondanks de vakantietijd en de sportzomer die we twee maanden hebben meegemaakt, een veeg teken dat er nog geen krantenkolom mee wordt gevuld noch een minuut zendtijd aan wordt besteed. Het lijkt geen mens een zier te interesseren dat wij op 12 septemnber geacht worden het lot van ons land te bezegelen in het stemhokje. Want zoveel staat er toch wel te gebeuren in deze tijd dat onze economie plus onze welvaart op kiepen staat en de discussie over onze soevereiniteit nog nooit zo hoog opgelopen is. Moeten wij onze broek toch maar zelf op gaan houden en ons lot volledig in eigen hand nemen of onze toevlucht en redding zoeken in de schoot van een federaal Europa? Een tweesprong heet het waarvoor wij staan. Een keus om onze eigen weg naar het Noorse voorbeeld te volgen, ons aan niets en niemand meer op te houden en zo op het economisch wereldtoneel ons eigen voordeel te zoeken en zo onze welvaart te realiseren? Of is het toch verleidelijker en voordeliger om onze kracht, zekerheid en veiligheid te zoeken in de gezamenlijkheid van de Europese Unie, met naast de voordelen van de schaalgrootte alle nadelen vandien waar we momenteel bij een slecht economisch tij maar al te zeer mee gekonfronteerd worden. Ondanks de stilte die er voor de naderende verkiezingsstorm heerst, houdt deze vraag mij danig bezig en vertaalt deze zich in mijn twijfel aan welke partij ik mijn stem zal moeten geven.
Wie vertrouw ik mijn mandaat toe in het maatschappelijk debat dat zich rond deze vraagstukken begint te voltrekken. Wordt dat de PvdA of de SP? Wordt het Samsom of Roemer? Zo overzichtelijk is het keuzegebied voor mij wel. Want daarnaast doen zich voor mij geen serieuze alternatieven voor in het aanbod van politieke partijen die naar mijn hand en steun dingen. En natuurlijk is het verleidelijk om de kant van de SP te kiezen omdat die momenteel in de kiezersgunst duidelijk aan de winnende hand blijkt te zijn. Wie wil er niet bij de winnaars horen? Maar gesteld dat ik mij door dat sentiment zou laten leiden, dan is het direkte gevolg daarvan dat ik het uitgesproken anti – Europese gevoel dat in die partij heerst, zou honoreren, terwijl ik er wat dat aangaat nog lang niet uit ben en bepaald niet zeker weet of wij de Europese optie zo vierkant achter ons moeten laten als de SP verkiest te doen. Ik zie Nederland nog lang niet die weg gaan die een land als Noorwegen volgt en dat met zijn grote olievoorraden ook makkelijk kan doen. Maar aan de Europese weg kleven ook de nodige nadelen zoals wij momenteel aan alle kanten ervaren en waardoor onze soevereiniteit in een aantal opzichten lelijk op de tocht kan komen te staan. Zodat de PvdA, de partij die gaat voor de Europese integratie, ook nog lang niet mijn stem heeft, ook omdat ze het in zoveel andere opzichten momenteel laat afweten. Kortom, ik weet het gewoon nog niet en hoop er binnen nu en vier weken uit te zijn. Ik beloof dat ik mijn konklusies dan hier zal laten horen.
robschimmert 
Het is een moeilijke keuze. Ik hou het vooralsnog op SP met de hoop dat zij bij het vormen van een coalitie water bij de Europese wijn zullen moeten doen. Dat kan haast niet anders.
Met een stem op de SP hoop ik de VVD een spaak in het wiel te steken. Ik moet er niet aan denken dat die als grootste partij uit de bus zullen komen. Een strategische stem dus. Die altijd nog richting PvdA kan gaan want het is nog geen 12 september.
Ik sla deze verkiezingen even over. Ik wacht even tot het kabinet weer valt, en dan ben ik weer van de partij.
???????????????
Wat is hier nu moeilijk aan? Elk kabinet valt vroegtijdig, ik bespaar me een keer de moeite.
Nog een keer ??????????????
De PvdA en GL maken het me deze keer wel erg makkelijk om voor de SP te kiezen. Daarbij mag het Euro-automatisme wel eens onder de loupe genomen worden. Net als de Noren ben ik voor samenwerken en niet voor samensmelten. De PvdA en D66 zijn zo Pro-EU dat ze niet meer goed nadenken op dat punt. Eigenlijk zijn het bedrijfs/schooldirecteuren die er al vanuit gaan dat een groter bedrijf hen overneemt. Groter in de politiek en bestuur houdt doorgaans een grotere afstand tot de burger in en volgens mij is 80% van Den Haag daar blind voor.
Ik denk dat ik een gulden middenweg ga bewandelen… wellicht D66
Aha, dus niet de euro middenweg. 🙂
De PvdA is een iets minder erge machtspartij dan het CDA, maar toch eigenlijk wel erg. Ze regeren liever met een centrum-rechtse combinatie dan met de SP, volgens mij. Als je een links beleid wil kun je maar beter niet op de PvdA stemmen.
Nu moest zelfs ik vanochtend toch even kotsen toen Buma even kwam met een lastenverlichting in de kinderopvang, zo vlak voor de verkiezingen. Wat een gladjakker zeg! Weg eventuele stem van mij.
Wat is dit nu? Je bespaarde je de moeite van een gang naar de stembus?
Oh ja. Vergeten.
Ik blijf bij mij eigen Partij, GroenLinks.
Tegelijkertijd hoop ik natuurlijk op een Linkse meerderheid.
Afwachtende groet