Wat is het een genoegen om hem weer eens aan het werk te kunnen laten zien, de aartsvader en nestor van de Britse blues, John Mayall. In dit geval met uiteraard zijn Bluesbreakers achter hem, met als prominente secondant gitarist Mick Taylor, tijdens een concert dat hij in 2003 gaf ter gelegenheid van zijn zeventigste verjaardag. Evenaar zijn vitaliteit maar eens. Want Mayall doet zijn kunstje dus nog steeds en de tijd en de jaren lijken hem niet te kunnen stoppen, hoogstens hebben ze vat gekregen op zijn fysiek ten opzichte van het tijdstip dat ik hem mocht zien optreden in het statige Amsterdamse Concertgebouw. Wonderlijker kon het kontrast toen – het was 1969 – nog niet zijn en mooi dat ik daar getuige van was. Zoals ik datzelfde moment ook koester omdat ik toen evenzo Mick Taylor aan de zijde van John Mayall in zijn ‘Bluesbreakers’ zag kort voordat hij zou toetreden tot The Rolling Stones. Vandaar mijn plezier om deze ijzersterke combinatie weer te kunnen presenteren in “Oh pretty woman“.
-
Meest recente berichten
- Op een mooie Pinksterdag
- Voor alle wachtenden….
- Het geweten van Macron
- Voor Marina Ovsjannikova
- Open Brief aan Clasina
- De forsythia (haiku)
- Zie het leven verder gaan
- Dilemma’s van een blogger
- Het derde decennium
- Gedachten over dit carnaval
- De baarlijke duivel
- ‘Rotown magic’ van Deelder
- Gertie in De Boesj
- Hypocrisie in de polder
- The American way?
- Winter en lente (haiku)
- De groeten aan Beijing
- Leve de democratie!
- Mijn complete verwondering
- Sneeuwkettingen en plankenkoorts
Recente reacties
- Marga op Op een mooie Pinksterdag
- Dhyan op Voor alle wachtenden….
- terrebel op Voor alle wachtenden….
- Marga op Voor alle wachtenden….
- Dhyan op Het geweten van Macron
- Margo op Het geweten van Macron
- Dhyan op Het geweten van Macron
- Dhyan op Het geweten van Macron
- L op Het geweten van Macron
- Dhyan op Het geweten van Macron
- Dhyan op Het geweten van Macron
- Marga van Poecke op Voor Marina Ovsjannikova
- robschimmert op Zie het leven verder gaan
- Mack op Zie het leven verder gaan
- Dhyan op Zie het leven verder gaan
Archief
- juni 2022
- mei 2022
- maart 2022
- februari 2022
- januari 2022
- december 2021
- november 2021
- oktober 2021
- augustus 2021
- juli 2021
- juni 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
Blogroll
Categorieën
Meta
Ik droom vanzelf weg bij deze muziek.
Zonnige zomergroet
Dat is inderdaad een fijn stukje muziek… Ik hoop dat ik tegen die tijd ook nog zo vitaal ben.
John Mayall is geweldig goed.. Nog steeds! Jammergenoeg kom ik maar zelden mensen tegen die hem kennen ;-/ (Maar des te leuker om hem zomaar in jouw blog tegen te komen!)
Mijn eerste vriendje was gek op John Mayall.
Ik herinner me: She came in through the bathroom window …. (maar nu bedenk ik me dat dat waarschijnlijk van Joe Cocker is?)
En: She was looking back at me, to see if I was looking back at her to see if she was looking back at me … vind ik nog altijd een leuke tekst.